Κοινωνική είναι η κρίση, όχι «οικονομική»...

Βαρέθηκα να ακούω 5-10 -και βάλε...- φορές την ημέρα για την οικονομική κρίση που, ως ανθρωπότητα, περνάμε.
Μπορεί η κυρίαρχη ορολογία να είναι τέτοια με τα σπρέντς και τα σι-ντι-ές, τα χρέη και τα ελλείμματα, τους οίκους «αξιολόγησης», τα (σο)δομημένα ομόλογα, τόκους και επιτόκια, δανεισμούς και "κουρέματα", επιμηκύνσεις και πτωχεύσεις, αλλά η ουσία, την οποία επιμελέστατα προσπαθούν, για το συμφέρον τους βέβαια, να κρύψουν, είναι νομίζω ότι η κρίση είναι κοινωνική και -δυστυχώς- βαθύτατη.
Θα συνεχίσω όμως αύριο. Είναι αργά τώρα.

4-10-11

Ήταν τόσο πυκνές και ραγδαίες οι εξελίξεις το τρίμηνο που πέρασε από την παραπάνω υπόσχεση, που δεν βρήκα διάθεση να συνεχίσω το παραπάνω άρθρο. Είμαι και κάποιας ηλικίας, έ! Μην τό ξεχνάμε...

Εξ άλλου οι περισσότερες -και οι ελληνικές ΚΑΙ οι διεθνείς- διεύρυναν, εμβάθυναν και -εντέλει- δικαίωσαν, κατα τή γνώμη μου, την παραπάνω εκτίμηση:

Κοινωνική είναι η κρίση, όχι οικονομική...

Και στην Ελλάδα και στην υφήλιο...

Ελπίζω σύντομα να ολοκληρώσω και να παραθέσω τις σκέψεις μου.

Ευχαριστώ για την κατανόησή σας.