Να γίνουμε -επιτέλους!-"διασώστες" της χώρας μας! Του εαυτού μας δηλαδή...

Αντιγράφω μία από τις "Ιστορίες του κ. Κόϋνερ" του Μπέρτολντ Μπρεχτ, τις οποίες δημοσιεύει περιοδικά το ειδικό μπλογκ του "Παρατηρητή" {brecht51173.blogspot.com(*)}.
«««««««««««««««««««««««««««««
O κ. Κόϋνερ διάβαινε από μιά κοιλάδα, όταν ξαφνικά παρατήρησε ότι τα πόδια του βούλιαζαν στο νερό. Πρόσεξε τότε ότι η κοιλάδα δεν ήταν παρά μιά προέκταση της θάλασσας και ότι σίμωνε η ώρα της παλίρροιας.

Στάθηκε παρευθύς κι άρχισε να ψάχνει για καμμιά βάρκα κι όσο έλπιζε ότι θα τήν έβρισκε δεν τό κουνούσε από τη θέση του.

Σαν είδε όμως ότι βάρκα δεν υπήρχε πουθενά, παραιτήθηκε από αυτήν την ελπίδα κι άρχισε να ελπίζει ότι η στάθμη του νερού δεν θ' ανέβαινε άλλο.

Μονάχα όταν το νερό έφτασε ίσα με το σαγόνι του έπαψε να ελπίζει κι άρχισε να κολυμπάει.

Είχε καταλάβει πως βάρκα ήταν ο ίδιος.
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η μακαρίτισσα η μάνα μου επαναλάμβανε κατά καιρούς τη λαϊκή, όπως λέμε, ρήση:
«Kοίτα  να ξυστείς μόνος σου, μην περιμένεις να σέ ξύσει κάνας άλλος: Ή θα σέ ξύσει αλλού ή θα σέ γρατσουνίσει»...
Ελπίζω να τό έχουμε καταλάβει καλά αυτό πιά.
Και τί θα πει, ίσως ρωτήσετε, «να καταλάβουμε ότι βάρκα είμαστε οι ίδιοι» ή να βρούμε τρόπο να ξυστούμε μόνοι μας...
Νά μιά ιδέα:
1. Διώχνουμε τη σαπίλα που ονομάζεται «κόμματα εξουσίας», χωρίς "Γουδί" προτιμώ, και εγκαθιστούμε μιά, οποιαδήποτε... δεν έχει σημασία, υπηρεσιακή ΑΔΥΝΑΜΗ κυβέρνηση.
2. Λέμε στους διεθνείς (και ντόπιους) τοκογλύφους ότι δεν θέλουμε κανένα δάνειο πλέον και ότι τα παλιά θα τούς τά πληρώσουμε (ως κεφάλαιο μόνον...) όποτε μπορέσουμε.
3. Κλείνουμε τα σύνορα και τά ξανα-ανοίγουμε μόνον σε όσους επιστρέφουν τα 9/10, ας πούμε, από τα εν Ελβετία και αλλαχού, κλεψιμέϊκα. Μιλάμε για έσοδα κάπου 270 δις ευρά παρακαλώ. Πολύ περισσότερα από το ΚΕΦΑΛΑΙΟ που έχουμε δανειστεί.
4. Με γρήγορες (αλλά όχι συνοπτικές, μην τό χαλάμε!) διαδικασίες κλείνουμε στην ψειρού όλους τους υπουργούς-λαμόγια και τους συνεργάτες τους στη ληστεία, ασχέτως χρόνου τέλεσης της ληστείας.
5. Ως αληθινοί "διασώστες" (και για την  ακρίβεια "αυτοδιασώστες") οργανώνουμε στον υπέρτατο βαθμό την αλληλεγγύη μας ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ και σε ελάχιστο καιρό σιγουρεύουμε την  αυτοσυντήρησή μας.
Θα μπορέσουμε να ζήσουμε, αδερφέ, για κάποιο διάστημα και χωρίς ...Μπότοξ, λαχανάκια Βρυξελλών, τουλίπες Ολλανδίας, χρυσά ποδοσφαιροπόδια και μπασκετοχέρια... Κι ας μείνουν χωρίς ανταλλακτικά τα τελευταίας εισαγωγής μερσεντές, τα καγιέν, τα μπε-εμ-βέ κλπ οχήματα... Για τα κάπως παλιότερα υπάρχουν αφθονώτατα ανταλλακτικά στις μάντρες μεταχειρισμένων!
Για τα μαχητικά αεροπλάνα μας μην ανησυχείτε. Δεν πρόκειται να μάς επιτεθεί κανείς... «Ο φόβος φυλάει τα έρημα»... Αλλά και να μάς επιτεθεί, επαναλαμβάνουμε το 1940! Απλό.
Ούτε αεροπορία, ούτε ανταλλακτικά είχαμε τότε... ΑΛΛΟ πράμμα είχαμε! 
Ψυχή είχαμε...
6. Κάνουμε Συντακτική Συνέλευση και εξασφαλίζουμε ότι η βρώμα (οιουδήποτε είδους, κατηγορίας, προέλευσης κλπ) ΔΕΝ θα επανέλθει. Ή, πιο σωστά, εξασφαλίζουμε ότι και να επανέλθει θα καθαρίζεται αμέσως και στη γένεσή της. Όχι να τήν αφήνουμε να μάς βρωμίσει και μάς... και μετά να ψευτοσκούζουμε και να περιμένουμε να τήν ...ξύσει κάνας άλλος από πάνω μας...
- - - - - - - - - - - -
(*) για να μην παραξενεύεστε το "5-11-73" είναι η ημερομηνία πρώτης έκδοσης του "Παρατηρητή της Ηπείρου" που τράβηξε έως το 1996 και τώρα συνεχίζει -τρόπον τινά...- ηλεκτρονικά.