Πριν 60 χρόνια είχαμε μια πανίσχυρη μονοκομματική κυβέρνηση...

...κι από τότε μάς έμεινε το ...κουσούρι και όλο ισχυρές κυβερνήσεις είχαμε. 
Μερικές μάλιστα όμοια πανίσχυρες, όπως εκείνη του 1952.
Ήταν προϊόν καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος κι εκείνη και όλες περίπου οι επόμενες.
Με κάπου 48% ο "Συναγερμός" έβγαλε τότε 240 βουλευτές και τα υπόλοιπα κόμματα με 52% έβγαλαν μόνον 60...(*)
Νίκη, Σάντσο!

Πριν 4 σχεδόν χρόνια, στις 14-7-2008,
είχα "αναρτήσει" εδώ μια αναλυτική παρουσίαση των διαδοχικών «ισχυρών» κυβερνήσεων,
των καλπονοθευτικών εκλογικών συστημάτων μέσω των οποίων επιβλήθηκαν
και του αντίστοιχου «έργου» τους συνοπτικά, 1952-2008.
Κάντε τον κόπο να βρείτε αυτό το κείμενο μέσω της "αρχειοθήκης",
που υπάρχει στην αριστερή στήλη κάτω-κάτω.
Αν μη τί άλλο, θα συμπληρώσετε τις ιστορικές σας γνώσεις.

Θα συνεχίσω από εκείνο το χρονικό σημείο.
Η «ισχυρή» αυτοδύναμη κυβέρνηση Καραμανλή του 2007, με απόφαση του ίδιου(**) -και χωρίς να την ...σπρώξει κάνας Σαμαράς όπως το 1993-  ...αποσύρθηκε το 2009 και μάς οδήγησε σε πρόωρες εκλογές.
Η, μη ομολογημένη αλλά φανερή, πραγματική αιτιολογία ήταν να πετάξει την "καυτή πατάτα" στον ...καϋμένο Γιωργάκη Παπανδρέου, που εκραύγαζε urbi et orbi ότι «λεφτά υπάρχουν».
Όπως έχει πιά αποκαλυφθεί, ήδη από τον Αύγουστο του 2009 ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας Προβόπουλος (ακόμα τώρα ο ίδιος είναι δυστυχώς...) είχε ενημερώσει και τους δύο -Κωστάκη και Γιωργάκη και μόνον αυτούς!!!(***)- για τα οικονομικά μας χάλια και την χρεωκοπία που πλησίαζε. 
Και ο μεν Κωστάκης αποφάσισε να πάρει το καπελλάκι του και να φύγει, ο δε Γιωργάκης αποφάσισε να μάς ...σώσει προσφεύγοντας στο ΔΝΤ και εξαθλιώνοντάς μας. Αρκεί που έγινε πρωθυπουργός με «ισχυρή» αυτοδύναμη κυβέρνηση κι αυτός... 
Αλλά και πρόεδρος της ...«Σοσιαλιστικής» Διεθνούς!!! Τρομάρα τους...
Ακολούθησαν τα καραγκιοζηλήκια του περασμένου Νοέμβρη γιά να καταλήξουμε στον Παπαδήμο ως εκτελεστή της θανατικής ποινής που αποκαλείται "κούρεμα" και "2η δανειακή". Κούρεμα που σε προηγούμενες δηλώσεις του είχε πει ότι θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα!!!
Φαίνεται πως όταν γίνεις πρωθυπουργός στην Ελλάδα, μπορείς να μετατρέψεις αυτομάτως την καταστροφή σε σωτηρία...
Τι απατεώνες, τί ψεύτες, τί ανέντιμοι, τί καθήκια, λαέ μου...
Συνεχίζω:
Η «ισχυρότατη» κυβέρνηση Παπαδήμου (πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τα 5/6~ των βουλευτών...) εφάρμοσε, με όση συνέπεια της επέτρεπε η ανικανότητά της, τις εντολές των πατρώνων της τρόϊκας, ώστε να είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι στη συνέχεια, αν δεν αποτινάξουμε τον ζυγό.
Είχε βέβαια κάποιες διαρροές και κατάληξε με καμμιά διακοσαριά υποστηρικτές...
Που όμως ήταν αρκετοί για να περάσουν πλήθος ρουσφετιακές ΝΤΡΟΠΟλογίες την τελευταία στιγμή. Αυτό άλλωστε έκαναν όλες οι προηγούμενες... αυτή θα άλλαζε τέτοια ωραία παράδοση;;;
Ρουσφετολογία, κομπίνα, καταλήστευση του Δημόσιου Κορβανά και από τους ίδιους και από τα «νέα τζάκια», από «τα δικά μας παιδιά», από τα λαμόγια, από τους κουμπάρους, από τους νταβατζήδες...
Και να τώρα που βγαίνουν και ξαναλένε για «ισχυρές» και «αυτοδύναμες»...
Οι απατεώνες, οι ψεύτες, οι ανέντιμοι, τα καθήκια, οι λήσταρχοι...
= = = = = = = = = = = = =

(*) Το σύστημα ήταν πλειοψηφικό και έδωσε αυτό το τερατώδες αποτέλεσμα επειδή για την κατανομή των εδρών ανά νομό χρησιμοποιήθηκε μια παμπάλαια απογραφή πληθυσμού, η οποία εμφάνιζε πολύ διογκωμένη την ύπαιθρο-περιφέρεια (κατανέμοντας εκεί τερατωδώς πολλές έδρες) και ισχνά τα αστικά κέντρα, περιορίζοντας τον αριθμό των εδρών τους. Η αντιστοιχία πραγματικού πληθυσμού προς εκλεγόμενους βουλευτές ήταν εξοργιστικά άνιση ανάμεσα στις εκλογικές περιφέρειες της υπαίθρου και Αθήνας-Θεσσαλονίκης.
(**) Ξέρουμε όλοι πλέον καλά ότι το πολιτειακό μας σύστημα είναι "πρωθυπουργοκεντρικό', δηλαδή "ενός ανδρός αρχή" δηλαδή σχεδόν δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα... ανατρέξτε σε δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου στις 23-12-1974 εναντίον του (σχεδίου τότε) Συντάγματος Καραμανλή. Το οποίο όμως φρόντισε ο ίδιος να το κάνει αυταρχικότερο, όταν πήρε την εξουσία... Επί λέξει το χαρακτήριζε «προέκταση και επιφανειακή μόνον αλλοίωση του Συντάγματος Παπαδόπουλου».
(***) Η επιλεκτική αυτή ενημέρωση από τον Προβόπουλο ΜΟΝΟΝ των δύο και όχι της Βουλής είτε -τουλάχιστον...- των επικεφαλής ΟΛΩΝ των κομμάτων, είναι χοντρή (ίσως και εγκληματική!!!) παράβαση της δημοκρατικής δεοντολογίας. Ας το σκεφτεί ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Τέντες και ας διατάξει την ΑΜΕΣΗ ΣΥΛΛΗΨΗ (ΤΩΡΑ!!! Προεκλογικά!!! ) του Προβόπουλου για εγκληματική απιστία εις βάρος της Ελλάδας. 
Διότι, αν όλοι ήξεραν για την επικείμενη χρεωκοπία ΠΡΙΝ από τις τότε εκλογές, σήμερα τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά: Θα είχε ο λαός από τότε κληθεί να αναλάβει τις τύχες του και δεν θα μάσσαγε τα ΠΑΣΟΚικά φούμαρα, δεν θα έδινε «ισχυρή» αυτοδύναμη κυβέρνηση στον Γ. Παπανδρέου για να μάς δώσει την τελευταία σπρωξιά προς στην αθλιότητα.
Την  αθλιότητα που είχαν ...«κατορθώσει» διαδοχικά οι προηγούμενες «ισχυρές» αυτοδύναμες κυβερνήσεις.

Ο φασισμός του Βαγγ. Βενιζέλου

Για τον Βαγγέλη Βενιζέλο δεν τρέφω απολύτως καμμία εκτίμηση, ήδη από το 1977 που τον πρωτογνώρισα. Φοιτητής ήταν τότε και «νεολαίος» της "Σοσιαλιστικής Πρωτοβουλίας" (Γ. Α. Μαγκάκης, Δημ. Τσάτσος, Φοίβος Ιωαννίδης, Γ. Ανωμερίτης κ.ά.). Το γιατί το έχω γράψει παλιότερα. Δεν θα σάς κουράσω επαναλαμβάνοντάς το.
Καθόλου δεν χαίρομαι που η από τότε πολιτική πορεία του εμπέδωσε την αρχική μου γνώμη. Διότι είναι και έξυπνος και ικανός.
Όμως όταν ένας ιδιοτελής(*) αμοραλιστής πολιτικός είναι και έξυπνος και ικανός είναι πολύ-πολύ επικίνδυνος!
Γιαυτό και είναι εξοργιστικό να μάς «κάνει μαθήματα» περί φασισμού... Κουνώντας μάλιστα και το δάχτυλο... Διότι έτσι θα του είπαν οι "ίματζ-μέϊκερς" πως ...ψαρώνει καλλίτερα την πλέμπα...
Δημοσιεύω, από το "TVXS", άρθρο για όσα είπε πρόσφατα (μαζί με τον κατάλογο όσων καθόταν και τον άκουγαν...) και -με πολλή ευχαρίστηση- τον αντίλογο του Γιάννη Μηλιού στην σημερινή "ΑΥΓΗ".
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Κίνδυνο ενός κοινοβουλίου εχθρικού προς τον κοινοβουλευτισμό και εκφασισμό της χώρας λόγω ανατροπής των αξιών και της οργής που εναλλάσσεται με τον φόβο, διαβλέπει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όπως είπε στην ομιλία του απευθυνόμενος στους ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης, στο Μουσείο Μπενάκη.

«Οι έρευνες της κοινής γνώμης, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι αναποφάσιστοι είναι πολλοί, αυτοί που θέλουν να «τιμωρήσουν» τα κόμματα είναι εξίσου πολλοί και κανείς δεν ξέρει πως θα διαμορφωθούν τελικά οι τάσεις του εκλογικού σώματος δεδομένου ότι το 50% αυτού δηλώνει ότι θα αποφασίσει την τελευταία εβδομάδα και επιπλέον το 50% αυτών δηλώνουν ότι θα αποφασίσουν την τελευταία στιγμή» δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Βενιζέλος, αφού υπογράμμισε ότι «το παραμικρό γεγονός μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτα φαινόμενα», απευθύνθηκε στους διανοούμενους, προτείνοντας τους να συμμετάσχουν στην εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου συγκρότησης και να βρουν ένα τρόπο να εκδηλώσουν και να εκφράσουν τις απόψεις τους.

"Δεν πρέπει να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού"

Για την ακροδεξιά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «δεν πρέπει να εκκολαφθεί αυτό το αυγό του φιδιού» και διατύπωσε το ερώτημα «είναι αριστερός πολιτικός λόγος εκείνος που δεν οδηγεί σε εφαρμόσιμη πολιτική εξόδου από την κρίση»; 

Αναφερόμενος στο ευρύτερο πλαίσιο που κινείται η χώρα, ο κ. Βενιζέλος είπε ότι δεν υπάρχει πειθαρχημένη διεθνής οικονομία και ως εκ τούτου «μπορεί να γίνει μεγάλη ζημιά». 

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι:

Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα (Εθνική Πινακοθήκη), Γιώργος Νταλάρας (τραγουδιστής), Ελένη Αρβελέρ (ακαδημαϊκός), Μάνος Ελευθερίου (συνθέτης), Δημήτρης Γκιώνης (συγγραφέας), Πέτρος Μάρκαρης (συγγραφέας), Θανάσης Νιάρχος (συγγραφέας), Γιώργος Μανιώτης (συγγραφέας), Γιάννης Κοντός (ποιητής), Μάνος Ζαχαρίας (σκηνοθέτης), Διαγώρας Χρονόπουλος (σκηνοθέτης), Δημήτρης Παντερμαλής (καθηγητής), Φοίβη Αγγελοπούλου (κινηματογραφίστρια), Νένα Βενετσάνου (τραγουδίστρια), 'Αννα Φόνσου (ηθοποιός), Γιάννης Μετζικόφ (σκηνογραφία), Σπύρος Λαμπρινουδάκης (καθηγητής), Μανόλης Βελιτζανίδης (Εκδοσεις Ίνδικτος), 'Αννα Καφέτση (ΜΜΣΤ), Νίκος Μανωλόπουλος (Μέγαρο Μουσικής), Απόστολος Μπότσος (Εθνική Πινακοθήκη), Φίλιππος Δρακονταειδής (συγγραφέας), Βασίλης Καρασμάνης (καθηγητής), 'Αννα Παναγιωταρέα (καθηγήτρια), Μάκης Μάτσας (μουσικός παραγωγός), Θανάσης Καστανιώτης (εκδότης),Κοραλία Καράντη (ηθοποιός), Χρήστος Νικολόπουλος (μουσικός), Γιάννης Τούντας (καθηγητής), Τατιάνα Λύγαρη (ηθοποιός), Γιάννης Παρμακέλης (γλύπτης), Παναγιώτης Τανιμανίδης (γλύπτης), Αχιλλέας Δρούγκας (ζωγράφος), Γιώργος Μιχαηλίδης (σκηνοθέτης), Ειρήνη Λούβρου (εκδότρια), Σταύρος Μπένος (Διάζωμα), Α. Μυλωνάς (γλύπτης), Έρση Σπαθάρη (συγγραφέας), Μαρίνα Λαλιώτη (καθηγήτρια), Ξένια Καλδάρα (Ίδρυμα Κακογιάννη), Γιάννης Μεταξάς (καθηγητής), Ανδρέας Ανδριανόπουλος (καθηγητής), Σύλβια Ιωάννου (Ίδρυμα Ιωάννου), Αντώνης Κυριακούλης (σκηνογράφος), Μιχάλης Μακρουλάκης(Ζωγράφος), Βίκτωρ Αρδίτης (σκηνοθέτης), Τόνια Μωροπούλου (καθηγήτρια), Κάτια Αντωνοπούλος (γκαλερίστ), Μιχάλης Γολεμάτης (καθηγητής), Τάκης Σουκάκος (καθηγητής), Γιάννης Μάνος (Μέγαρο Μουσικής), Λευτέρης Γιοβανίδης (σκηνοθέτης), Παναγιώτης Σάκκουλας (εκδότης), Θ. Φρυσσίρας (Μουσείο Φρυσσίρα), Θοδωρής Πελαγίδης (καθηγητής), Ελένη Σπανοπούλου (Μέγαρο Μουσικής).

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = 

Ο φασισμός του κ. Βενιζέλου

«Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο εκφασισμού», δήλωσε στις 4.4.12 ο Ευ. Βενιζέλος απευθυνόμενος προς τους «ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης», που, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή του, είχαν σπεύσει να τον ακούσουν στο Μουσείο Μπενάκη. Την άποψη αυτή δικαιολόγησε με το επιχείρημα ότι «κινδυνεύουμε να έχουμε στο Κοινοβούλιο δυνάμεις εχθρικές προς τον κοινοβουλευτισμό. Οι έρευνες της κοινής γνώμης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου».

Ο ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ είναι εκπληκτικός: Η κατάρρευση της εκλογικής επιρροής των κομμάτων του Μνημονίου υποδηλώνει κίνδυνο εκφασισμού! Κι ας συγκυβέρνησαν με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Κι ας προσπαθούν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα από τα ζητήματα της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και το ερώτημα «ποιος θα πληρώσει τις επιπτώσεις της κρίσης, οι ολιγαρχίες του πλούτου ή η κοινωνική πλειοψηφία;» στη νεοεθνικιστική αντιμεταναστευτική υστερία, μέσα από την ωμή αστυνομική βία.

Η ΕΙΚΟΝΑ του κ. Βενιζέλου είναι πραγματικά τραγική: Ένας αδύναμος γκαιμπελίσκος που βιάζει τη δημοκρατία αρνούμενος να αποδεχθεί την καταβαράθρωση του κόμματός του, το τέλος της εποχής του νεοφιλελεύθερου δικομματικού λαϊκισμού. Ένας πραγματικός και ηθικός αυτουργός φασιστικών πρακτικών, που κανονικά θα έπρεπε να απολογηθεί και προσωπικά ο ίδιος για ερωτήματα όπως:

ΠΟΙΕΣ συνθήκες εξέθρεψαν τη «μαφία της Θεσσαλονίκης», στην οποία ηγετικό ρόλο φέρεται να έχουν, πέρα από παράγοντες της Ακροδεξιάς, και στελέχη του «συστήματος ΠΑΣΟΚ», όπως ο διαβόητος πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Παπαχατζής;

ΠΟΙΟΣ επιτρέπει τη συμμετοχή στις εκλογές ναζιστικών ομάδων, όπως η «Χρυσή Αυγή», η οποία ενέχεται για πληθώρα εγκληματικών επιθέσεων και πριν λίγα μόλις χρόνια είχε προσπαθήσει να δολοφονήσει τρεις αγωνιστές της Αριστεράς;

ΑΛΗΘΕΙΑ, ποιος μπορεί να ξεπεράσει σε φασιστικό οίστρο το σημερινό ΠΑΣΟΚ σε ακροδεξιό οίστρο κοινωνικής απαξίωσης των αδυνάτων, που κατεδαφίζει ό,τι οικοδομήθηκε ως δίχτυ κοινωνικής προστασίας από τον Μεσοπόλεμο και μετά; Η επιχειρηματολογία του κ. Βενιζέλου φέρνει στο μυαλό ένα από τα βασικά ευρήματα της ψυχαναλυτικής θεωρίας: Για να αρνηθεί κάποιος μια προφανή πραγματικότητα που τον βαρύνει, την προβάλλει σε άλλους: καταγγέλλει τον «φασισμό» των άλλων για να αρνηθεί τον φασισμό που ο ίδιος έχει αφομοιώσει στην πολιτική του.

ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ πολιτικό σύστημα, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «δικομματισμό», βρίσκεται σε μια εκρηκτική αντίφαση: Έχοντας χάσει τη νομιμοποίηση των «από κάτω», αναγκάζεται να συγκλίνει σε μια παράταξη (το «κόμμα του Μνημονίου»), αποδεχόμενο στις γραμμές του την Ακροδεξιά και τον Φασισμό, για να αυξήσει την αποτελεσματικότητά του. Η ένωση όμως αυτή γίνεται η μεγάλη αδυναμία του.

Η ΝΕΑ ΕΝΟΤΗΤΑ οξύνει αντί να ξεπερνά τις εσωτερικές αντιφάσεις της αστικής εξουσίας, μειώνει αντί να αυξήσει τη συναίνεση αυτών που θα την υποστούν. Ο φόβος που αρχίζει να διαπερνά κάθε πόρο του άρχοντος συγκροτήματος δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Είναι ο φόβος του υπαρκτού φασισμού απέναντι στη δυναμική αμφισβήτηση των «από κάτω» που αδυνατεί πλέον να ελέγξει.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

(*) Πολιτικά. Για το "αλλοιώς" δεν ξέρω.