«Τί χρείαν έχομεν (ετέρων) μαρτύρων»;;;

του Ηλία Μακρή στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Για όσους τυχόν «δεν έπιασαν το υπονοούμενο», ίσως τους βοηθήσει το ακολουθούν "γλωσσάρι":

1. Φουστανέλλα και φέσι με φούντα = έλληνας... ελληνικός λαός γενικότερα

2. Εκείνο το ημιελλειπτικό ιπτάμενο πράμμα παριστά το boomerang των πανάρχαιων αυστραλών, των aborigines, το οποίον είναι ένα κοφτερό εργαλείο/όπλο κυνηγίου που, αν δεν πετύχει το στόχο του ξαναγυρίζει {λόγω αεροδυναμικού σχήματος} σ' αυτόν που το πέταξε.

Είχαν μυαλό οι ...άξεστοι aborigines. Και καθόλου λεφτά/κόπο για πέταμα...

Γίνατε μήπως σοφώτεροι, σοφώτερες, ...σοφωτεράκια;;;

Αν ναί, πολύ χαίρομαι!

Αν όχι, καλές γιορτές... και...

«πάλι με χρόνους, με μνημόνια, πάλι θα μάς ξεπουλάνε»
- - - - - - - - - - - - - - -
Σ.Σ.
Το γιατί μιμούνται τους aborigines οι ευρωπαίοι συνέταιροι/επικυρίαρχοί μας είναι ένα από τα μυστήρια της φύσεως. Ας μάς το εξηγήσει η κυβερνώσα τρόϊκα εσωτερικού.

«Μιά εικόνα... χίλιες λέξεις» ή... ένα σκίτσο... ολόκληρο "άρθρο"

του Ανδρέα Πετρουλάκη στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Είπε ο Λαφαζάνης «Ναί! δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε» αλλά προηγούνταν η φράση του «αν είναι να κυβερνήσουμε, όπως κυβερνήσατε εσείς 37 χρόνια»...
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας για το "ποιόν" του ...Γατόπουλου(*) και των χρυσωμένων παπαγαλακίων του, που πήραν τη μισή δήλωση και την διαλάλησαν urbi et orbi, ως "αιχμή του δόρατος" εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ...

Υ.Γ.
Τα περί τειχών δεν τα ξέχασα. 
Μου έπεσε όμως πολλή δουλειά στο λαχανόκηπό μου (κι αλλού...). Χτες ακόμα μάζευα πιπεριές! Κι έχουν ακόμα λουλούδια, παρά τις καταιγίδες που προηγήθηκαν. Θα έχω κι άλλη σοδειά! Και μιλάμε για κανονικό, παραδοσιακό κήπο, έ! Όχι θερμοκήπιο...
Σκέφτομαι να αναπτύξω τα περί τειχών, μόλις πέσει ο Σαμαράς. Που ελπίζω -και εσείς να κάνετε το ίδιο!- να πέσει σύντομα. Ίσως κι αυτή τη βδομάδα, όπως και το ...συνεταιράκι του πέρσυ, ακριβώς την ίδια βδομάδα...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(*) ή ...Ρηγματίδης, αν προτιμάτε... Διότι "kedi" σημαίνει γάτα στα τούρκικα και "gedik" ρήγμα. Το "oglu", ως γνωστόν, σημαίνει γιόκας ή -όπουλος, -ίδης, -ιάδης κλπ ελληνιστί... Διαλέγετε και παίρνετε...
Καταλάβατε τώρα για ποιό ...σαμαριτάκι μιλάω...

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Έτσι είδε την κατάσταση ο Μεγάλος Αλεξανδρινός Ποιητής μας. Το 1897.
ΤΕΙΧΗ.
Τα μεγαλόλιθα «κυκλώπεια» τείχη των Μυκηνών. Τα ξύλινα «τείχη» του Θεμιστοκλή. Το μακρύτατο σινικό. Τα πανύψηλα μεσαιωνικά...
Τείχη για να κρατήσουν έξω τους εχθρούς και μέσα τους υπηκόους...
Τείχη...
Μάλλον δεν εννούσε αυτά ο ποιητής.
Ας κάνω μερικές εικασίες.
- Επειδή η πιό αρχαία φυλετική διάκριση, αυτή που στηρίζεται στο χρώμα του δέρματος, δεν πρέπει να ήταν πολύ έντονη στην Αίγυπτο της εποχής του, ίσως εννοούσε τα τείχη του κοινωνικού αποκλεισμού. Τα τείχη που όρθωναν οι προνομιούχοι (σε χρήμα...) μπροστά στους μη προνομιούχους. Ο ίδιος όμως μάλλον στην πρώτη κατηγορία συγκαταλέγονταν...
- Ή πάλι μπορεί να ήταν θρησκευτικά. Σκέφτομαι όμως πως οι χριστιανοί λίγοι πρέπει να ήταν τότε εκεί και δεν θα προκαλούσαν τους μουσουλμάνους να χτίσουν τέτοια τείχη. Κι οι εβραίοι το ίδιο.
- Κι οι γραμματισμένοι επίσης λίγοι, αναλογικά, πρέπει να ήταν. Άρα ούτε και τέτοια τείχη είναι πιθανόν να τον ενέπνευσαν.
- Εθνικά;;; Χμ... Σαν δύσκολο το βλέπω. Στην αποικιακώς κυβερνώμενη τότε Αίγυπτο, δεν νομίζω ότι η ελληνική παροικία δημιουργούσε αισθήματα εθνικών διακρίσεων, και πολύ περισσότερο αποκλεισμού, είτε στους αυτόχθονες Αιγύπτιους είτε στους αποικιοκράτες...
- Τέλος η κατά το επικρατούν εκεί Ισλάμ έντονη υποβάθμιση των γυναικών μάλλον δεν είναι αυτό που απασχολούσε τον ποιητή.
Ποιά ΤΕΙΧΗ λοιπόν εννοούσε;;;
Να ήταν όλα τα παραπάνω αλλά από λίγο το καθένα;;;
Μπορεί.
Όπως όμως μπορεί, παρότι αναφέρεται σε άλλους ως "χτίστες", να εννοούσε αυτό που έγραψε μετά από 14 χρόνια στην "ΙΘΑΚΗ":
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες την ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Μπορεί, μπορεί, μπορεί...
Μπορεί απλώς να έγραψε μια ...προφητεία.  Μια προφητεία αέναα επαληθευόμενη στις κοινωνίες μας.
Ας τον αφήσουμε λοιπόν ήσυχο κι ας δούμε τα τείχη της "σήμερον ημέρας" μας.
- Κοινωνικά
- Πολιτικά και πολιτικάντικα
- Εθνικά και ...εθνοπρεπή
- Φυλετικά
- Οικονομικά και οικονομίστικα
- Φύλου
- Θρησκευτικά και ...θεουσικά
- Ιστορικά και ιστοριοπληκτικά
- Ανασφάλειας και φοβικά
- Χατήρ' τ' μιανού, χατ'ηρ' τ' αλλ'νού, άφ'σα τουν άντρα μ' χουρίς πιδί.
- Σσσσσσσ... Οι τοίχοι έχουν αυτιά!
- Ατομισμού, ωχαδερφισμού, εγωϊσμού
«Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω»

{αναπτύσσονται οσονούπω... Τώρα πάω στο λαχανόκηπό μου}

Τυφλός οδηγός ταξί στις Βαλεαρίδες Νήσους

Όπως αποκάλυψαν κύκλοι της ισπανικής κυβέρνησης στην έγκριτη εφημερίδα "Ελ Παΐς", στην αυτόνομη επαρχία των Βαλεαρίδων Νήσων συνελήφθη μεγαλοϊδιοκτήτης-οδηγός ταξί ο οποίος έπαιρνε επί χρόνια κοινωνικό επίδομα ...τυφλότητας 100%.
Το γεγονός ετάραξε την κοινωνία της Μαγιόρκας και πυροδότησε ευρύτερη έρευνα για το πώς εκδίδονται τα πιστοποιητικά τυφλότητας στο νησί, όπου οι επιδοτούμενοι τυφλοί εμφανίζονται σε τριπλάσιο ποσοστό  από την υπόλοιπη χώρα.
Εκτός αυτού, σχολίαζαν οι κύκλοι, ο ενλόγω μεγαλοϊδιοκτήτης-οδηγός ταξί, Χουάν Ντελφράνκο Αθνάρ, εκμεταλλευόμενος το κλειστό επάγγελμά του είχε σωρεύσει κεφάλαια ως καταθέσεις στην Τράπεζα "ΒΑΝΚΙΑ", τα οποία ξαφνικά τα απέσυρε προκαλώντας έτσι τεράστιο πρόβλημα στην τράπεζα αυτή, το οποίο, λειτουργώντας ως χιονοστιβάδα, αναστάτωσε όλο το τραπεζικό σύστημα της χώρας και έκανε την τρόϊκα των Διεθνών Οίκων Αξιολόγησης να το υποβαθμίσουν στέλνοντας τα επιτόκια δανεισμού της στα ύψη.
Έτσι η κυβέρνηση Ραχόϊ, όπως υποστηρίζουν οι κύκλοι της, είναι υποχρεωμένη να λάβει σκληρότατα «διαρθρωτικά» και οικονομικά μέτρα λιτότητας:
1. Κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα.
2. «Οριζόντια» περικοπή των συντάξεων κατά 40%.
3. Απορρύθμιση-ελαστικοποίηση της εργασίας με κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων που κάνουν την χώρα μη ανταγωνιστική. Σ' αυτό το πνεύμα εντάσσεται η αναστολή επ' αόριστο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και η περικοπή των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 33.33%.
4. Ευρείες αποκρατικοποιήσεις-αξιοποιήσεις από τις οποίες δεν αποκλείεται ακόμα και η εκχώρηση σε Διεθνή Επενδυτικό Όμιλο του του "φιλέτου" των Βαλεαρίδων, του 3ου νησιού του συμπλέγματος, της Ίμπιτζας δηλαδή, κίνηση η οποία θα βελτίωνε σε σημαντικό βαθμό το ισοζύγιο εσόδων-εξόδων του ισπανικού κράτους. Εξετάζεται επίσης η ανάθεση (με ΣΔΙΤ) της διαχείρισης των Μουσείων και αρχαιολογικών χώρων της χώρας στην ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως και η αναβίωση-εκχώρηση των ταυρομαχιών.
5. Αύξηση του ΦΠΑ κατά πέντε μονάδες, ώστε να μειωθεί η αλόγιστη κατανάλωση και άνοιγμα των φαρμακείων την Τετάρτη το απόγευμα για να σταματήσει η δυσλειτουργία του κλάδου, που επιβαρύνει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, διογκώνοντας στο διπλάσιο την φαρμακευτική δαπάνη.
6. Ανανέωση των αποθεμάτων σε λαστιχένιες σφαίρες, χημικά, αντιασφυξιογόνες μάσκες, ασπίδες, μπότες, κλομπς και λοιπού εξοπλισμού των Αστυνομικών Δυνάμεων Καταστολής, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το αναμενόμενο κύμα διαμαρτυριών, το οποίο εμφανίζεται να εμψυχώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως μορφή - κόμμα

Mε  πλήρη τίτλο:
"Αναζητώντας κομματική μορφή για τον ΣΥΡΙΖΑ»
και υπότιτλο:
"Αναγκαία η άμεση και ουσιαστική «εισβολή» του λαϊκού στοιχείου στο συμμαχικό σχήμα"
ο Ρούντι Ρινάλντι δημοσίευσε προχτές στον "Δρόμο της Αριστεράς" {www.edromos.gr} άρθρο με τις απόψεις και τις προτάσεις του για την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Πιο λεπτομερείς εξειδικευμένες δικές μου θα βρείτε εδώ σύντομα.

Η συζήτηση έχει ανοίξει. Αναζητείται το πώς και με ποιον τρόπο θα γεννηθεί μια νέα μορφή κόμμαξτος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάγκη επιβάλλει να βρεθεί μια απάντηση και αυτή δεν μπορεί να έρθει από τα εγχειρίδια του παρελθόντος, ούτε από καμιά αντιγραφή, ξεπατικωτούρα άλλων εμπειριών. Βεβαίως, πρέπει να μάθουμε και να αφομοιώσουμε ό,τι καλύτερο από άλλες εμπειρίες αλλά να επικεντρωθούμε στο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Και, μάλιστα, άμεσα.

Διαπίστωση πρώτη: Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι συνιστώσες του είναι πλέον αυτό που ήταν πριν από τις 6 Μαΐου. Είναι άλλο πράγμα να είσαι μια δύναμη της τάξης του 4-5% και εντελώς διαφορετικό να είσαι στο 27%, αξιωματική αντιπολίτευση, δύναμη που θέλει να κυβερνήσει και να αλλάξει τη χώρα.

Διαπίστωση δεύτερη: Από τον ΣΥΡΙΖΑ της προϊστορίας, τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, πρέπει να περάσουμε στον μαζικό, λαϊκό, αριστερό ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η μετάβαση δεν είναι απλή και εύκολη, αλλά δεν μπορεί να γίνει χωρίς μια μαζική «εισβολή»-συσπείρωση του λαϊκού στοιχείου, χωρίς μια έκφρασή του, χωρίς μια δημοκρατική και συμμετοχική διαδικασία. Αυτή η μετάβαση, ενώ απαιτεί χρόνο, πρέπει να έχει ορισμένα ταχύτατα στάδια, γιατί η «εισβολή» του λαϊκού στοιχείου δεν θα είναι δεδομένη σαν διάθεση και ελπίδα αν περάσουν 3-4 τέρμινα της γνωστής εσωστρεφούς και μη γόνιμης συζήτησης που μπορεί όλα να τα αναβάλει - και γιατί όχι να τα ματαιώσει.

Διαπίστωση τρίτη: Να αντιληφθούμε τις κλίμακες. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4,6% συγκέντρωνε στις τάξεις του 4-5 χιλιάδες αριστερούς, ποικίλων καταστάσεων και προελεύσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 27% και των 1.600.000 ψήφων τι τάξης συσπείρωση σε μια μορφή - κόμμα πρέπει να επιδιώξει; Μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες, για 100 χιλιάδες και πάνω κόσμο. Όχι κατ’ ανάγκη αριστερό, όχι κερδισμένο σε μια ξεκάθαρη πλατφόρμα, αλλά με διαρκή πόθο και ανάγκη την αλλαγή και ανατροπή των μνημονίων, την κατάκτηση της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας, το άνοιγμα μιας διαδικασίας παραγωγικής ανασυγκρότησης κ.λπ.

Διαπίστωση τέταρτη: Για να νικήσουμε χρειαζόμαστε μια τέτοια μορφή κόμματος που να αγκαλιάζει, εγκολπώνει, εκφράζει, εκπαιδεύει, εκπαιδεύεται, δυναμώνει και ριζώνει, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους αποφασισμένους να αλλάξουν το τόπο και να οικοδομήσουν μια καλύτερη κοινωνία. Η νέα μορφή κόμματος πρέπει να είναι η βασική ενεργώσα διαδικασία που θα μαθαίνει και θα καθολικοποιεί τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του κινήματος για μια μεταβατική μετασχηματιστική διαδικασία. Για μια μεγάλη νίκη του λαού, για μια μεταπολίτευση του λαού για την πολιτική οικονομική κοινωνική διέξοδο της χώρας.

Είναι έτοιμος ο «υπαρκτός ΣΥΡΙΖΑ» για έναν αναγκαίο και πρωταρχικό μετασχηματισμό του σε αυτήν την κατεύθυνση;

Ορισμένα ερωτήματα και ζητήματα προς προβληματισμό


α. Τι είδους οργάνωση μπορεί να κατοχυρώσει την προσφορά, διάθεση και κινητοποίηση των μαζών γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, μετατρέποντάς τη σε σταθερή βάση ριζώματος-γείωσης και ανάπτυξης, χωρίς όμως να επιβάλει ένα οργανωτικό μοντέλο που να «οριστικοποιεί» -με κίνδυνο στεγανοποίησης- την κινητικότητα και διαπερατότητα των «συνόρων» του ΣΥΡΙΖΑ (κίνηση μέσα-έξω) και της ευρύτητας, ζωτικότητας, ορμής και επιρροής που αυτή η «αοριστία» του δίνει.


β. Τι είδους οργάνωση χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αντιστοιχηθεί με τους στόχους πολιτικής πάλης που έχει ο ίδιος θέσει, τις ανάγκες που προκύπτουν από αυτές, και τη δραστηριότητα / καθήκοντά του στο επίπεδο του κράτους-κεντρικής πολιτικής σκηνής. Το επίπεδο αυτό είναι πιο στενό, αλλά ίσως πιο κομβικό και αποφασιστικό για την τελική (μόνο) έκβαση της πάλης για αλλαγή και εξουσία.


γ. Τι είδους διαδικασία επιλέγει κανείς για να χτίσει έναν πολιτικό οργανισμό; Λόγω των καταιγιστικών εξελίξεων πιο πιεστικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά για το κομμάτι της «πολιτικής Αριστεράς» μέσα του, είναι το (παραπάνω) β σημείο: της αποτελεσματικής οργάνωσης της παρέμβασης στο κρατικό/κοινοβουλευτικό πεδίο και στο «οργανωμένο» κίνημα - δηλαδή στο επίπεδο της πολιτικής αντιπροσώπευσης και διαμεσολάβησης. Αν ξεκινήσει κανείς όμως από αυτό, τότε το πιο πιθανό είναι να προκύψει μία απάντηση που να αφήνει μόνο συμπληρωματικό -και όχι κύριο- λόγο και ρόλο στην πραγματική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το κοινωνικό λαϊκό πεδίο. Σε αυτή την περίπτωση η οργανωτική δομή του τελευταίου θα υποτάσσεται στις ανάγκες του πρώτου και γρήγορα θα γεννήσει παθογένειες, κομματικές σχέσεις και μοντέλα παλιού τύπου, δηλαδή διαχωρισμού των πολιτικά ενταγμένων από το κοινωνικό πεδίο. Κάτι που πρέπει να αποφευχθεί.

δ. Στην παρούσα φάση είναι αναγκαίο να υιοθετηθούν άμεσα και αποφασιστικά διαδικασίες αυτοοργάνωσης και μαζικής λαϊκής συγκρότησης (λαϊκή συνέλευση, λαϊκό συμβούλιο ΣΥΡΙΖΑ σε τοπική κλαδική κ.λπ. βάση). Αυτό και μόνο αυτό εξασφαλίζει μια άλλη κλίμακα στην παρούσα φάση, αλλάζει εκθετικά την ποσότητα-μαζικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, εξασφαλίζει την εισβολή του λαϊκού στοιχείου σε αυτόν. Όσοι φοβούνται ότι κινδυνεύει από αυτό η αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λάθος. Μόνο έτσι εξασφαλίζεται η ώθηση και ο παλμός που θα ακυρώσει τάσεις σοσιαλδημοκρατικοποίησης και στρογγυλέματος του πολιτικού λόγου του υπαρκτού ΣΥΡΙΖΑ.
Με δεδομένο πώς η κίνηση της ριζοσπαστικοποίησης δεν είναι ομαλή αλλά ασύμμετρη, οι σχέσεις της με το πολιτικό επίπεδο είναι «υπό συνθήκη», υπό συνεχή διαπραγμάτευση και κυρίως αντιφατική. Ποιο θα είναι το κυρίαρχο επίπεδο αναφοράς (και παρέμβασης) ώστε να δημιουργηθεί ένας πολιτικός φορέας που να καθιστά αυτές τις αντιφάσεις διαδικασίες γονιμοποίησης, χωρίς να ακυρώνει το ένα ή το άλλο μέρος τους;
Η διαδικασία δημιουργίας μιας νέας μορφής κόμματος που να θέλει να εκφράσει το ριζοσπαστισμό που αναπτύσσεται στην ελληνική κοινωνία πρέπει να έχει ανοικτές τρεις δυνατότητες/εκφράσεις:

1. Τη συσπείρωση και ενοποίηση του διάχυτου και ασύμμετρου ριζοσπαστισμού και ιδιαίτερα την έκφραση του πολιτικού ρεύματος που συγκροτήθηκε και εκφράστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, μέσω ενός προγράμματος διεξόδου της χώρας και ενός καθοδηγητικού κέντρου-ηγεσίας που να συμπυκνώνει αυτήν την ανάγκη και πόθο του λαού. Η σχέση ηγεσίας-ηγέτη και μαζών δεν καταργείται με επικλήσεις για ξεπέρασμα του λαϊκισμού, αλλά, είναι αναγκαία και θετική συνθήκη στην προκειμένη περίπτωση για μια υπέρβαση από τον υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΥΡΙΖΑ μορφή-κόμμα. Ο ρόλος και ο λόγος του Αλέξη Τσίπρα και σε αυτήν την διαδικασία θα είναι σημαντικότατος.

2. Τη δυνατότητα δημιουργίας δημόσιου ή δημόσιων χώρων των από κάτω, (ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες αλλά και κινηματική εκτελεστική δύναμη- πράξη τοπικά τέτοια που να αλλάζει τα δεδομένα-κρουστική δύναμη οργάνωσης), και

3. Τη δυνατότητα καθορισμού της ατζέντας στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο και στο δημόσιο λόγο. Εδώ θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν η πραγματική δυνατότητα επιβολής ατζέντας από τα κάτω και μέσω των νέων Μέσων που πρέπει να δημιουργηθούν και να γίνει συνειδητή προσπάθεια ακόμα μεγαλύτερης αποδόμησης και απονομιμοποίησης των σε φθίνουσα πορεία τηλεοπτικών καναλιών (ο δημογραφικός -ηλικιακός- διχασμός των ψήφων το δείχνει αυτό) και διεμβόλισης ή «υποκατάστασης» παλιών τοπικοποιημένων δημόσιων χώρων (π.χ. καφενεία) με τη δημιουργία νέων μορφών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, επομένως, ως πρωτότυπη μορφή-κόμμα (στην ουσία ένα α-τυπικό κόμμα) οφείλει να έχει ευέλικτες και πολυδύναμες μορφές και συγκροτήσεις (που να αντανακλούν την πολυμορφία της οργάνωσης του λαού σήμερα), με το πολιτικό του κομμάτι να έχει μία χαλαρή σχέση με το κινηματικό / κοινωνικό - και όχι το αντίθετο. Θα μπορούσε, ίσως, να οργανωθεί γύρω από δύο άξονες (ας τους ονομάσουμε σχηματικά) έναν κάθετο που αφορά τη συγκρότηση και αποτελεσματικότητα του πολιτικού / κοινοβουλευτικού / κομματικού κορμού και έναν οριζόντιο, που αφορά την συγκρότηση του επιπέδου οργάνωσης του λαού / κίνημα-κοινωνία. Το κύριο βάρος πρέπει να πέσει στο δεύτερο και στρατηγικά ο στόχος να είναι το πρώτο να οργανωθεί ως ανάγκη του δεύτερου και όχι ως ανάγκη, και με βάση τις πιέσεις, της «κρατικής πολιτικής / κοινοβουλευτικής παρουσίας».

Στην εσωτερική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υπάρχουν όσο το δυνατόν λιγότερες βαθμίδες, ώστε να εξασφαλίζεται η άμεση πρόσβαση/συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων και η άμεση (αδιαμεσολάβητη) λογοδοσία των τελευταίων στα μέλη και οργανώσεις βάσης.
Αυτό σημαίνει μια διαφορετική αντίληψη περί «αντιπροσωπευτικότητας»: όπου οι αντιπρόσωποι λειτουργούν όχι ως οι διαμορφωτές/εκτελεστές της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως οι μετα-φορείς/εκφραστές των αποφάσεων των οργανώσεών του.

Κύρια μονάδα οργάνωσης και κέντρο λήψης αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι οργανώσεις βάσης και κάθε μέλος οργάνων-ακόμα και οι βουλευτές οφείλουν να συμμετέχουν στις συνελεύσεις βάσεις και να δεσμεύονται από τις αποφάσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι το κύριο πεδίο διαβούλευσης είναι οι οργανώσεις βάσης και όχι τα όποια εκλεγμένα όργανα αντιπροσώπευσης.
Ένα τέτοιο μοντέλο συνεπάγεται και μία διαφορετική λογική αντιπροσώπευσης και εν γένει τρόπο λειτουργίας. Οι λαϊκές συνελεύσεις ΣΥΡΙΖΑ (ή όπως αλλιώς ονομαστεί το πιο βασικό -από το βάση- επίπεδο), οι διαδικασίες διαβούλευσης ολόκληρου του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχουν και αποφασιστικό χαρακτήρα ακόμα και για κεντρικά ζητήματα. Μέσα σε αυτές τα στελέχη έχουν μόνο ρόλο συντονιστικό, διευκόλυνσης δηλαδή της λειτουργίας τους. Ένα μοντέλο εναλλαγής και ανακλητότητας και στο επίπεδο των συνελεύσεων και σε αυτό της εκπροσώπησης, θα μπορούσε να βοηθήσει σε κάτι τέτοιο. 
Το σημαντικό είναι πάντα η δεσμευτική συμφωνία σε έναν τέτοιο τρόπο λειτουργίας. Αυτό θα έκανε εφικτή ένα διαφορετικό είδος εσωτερικής δημοκρατίας, όπου δεν θα αναδεικνύονταν μέσω εκλογής αυτός που τα λέει καλύτερα για να αντιπροσωπεύσει το σώμα σε κάποια άλλη βαθμίδα, αλλά αυτοί που θα εκλέγονταν θα δεσμεύονται να μετα-φέρουν τις αντιλήψεις (πλειοψηφικές και μειοψηφικές) αναλογικά στα πιο ευρεία-ολομελειακά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η εμπειρία των πλατειών έδειξε ότι σε επίπεδο συν-απόφασης τα μεγάλα πλήθη δεν είναι πρόβλημα. Όσο πιο πολυπληθείς ήταν οι συνελεύσεις τόσο καλύτερες και αντιπροσωπευτικότερες της κοινής θέλησης ήταν οι αποφάσεις. 
Το πρόβλημα ήταν ότι αυτή η θέληση υπάκουε μόνο στον κοινό νου, αλλά ήταν σχετικά αδύναμη να δεσμεύσει και να υλοποιήσει. Το πρόβλημα αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει όσο αναπαράγεται ένα σύστημα αντιπροσώπευσης και μετάθεσης ευθυνών. Εδώ είναι ο κεντρικός ρόλος, σε ένα πρώτο επίπεδο, της πολιτικής Αριστεράς, δηλαδή των οργανωμένων δυνάμεων της: να λειτουργεί σαν ο κορμός-εκτελεστική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιώντας όμως όχι αυτά που αυτή πιστεύει αλλά αυτά που ένα σύνολο μεγαλύτερο από αυτήν έχει αποφασίσει - δίνοντας το παράδειγμα και γενόμενη παράδειγμα για τη μεγαλύτερη συμμετοχή κόσμου στην πραγματική πάλη και συγκρούσεις. 
Οι διάφορες ομαδοποιήσεις-τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αντανακλώνται στη διάρθρωση του, παρά μόνο μέσα από την κατοχύρωση τους ή μη στην πράξη της δράσης του. Εδώ το όσο πιο αμεσοδημοκρατικό και αμεσοδραστικό (άμεση δράση των μελών της πολιτικής Αριστεράς) θα αναδείξει τις θέσεις και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που του αντιστοιχούν σε κάθε φάση. Η κάθε άλλου είδους / τρόπος διασφάλισης θέσεων θα μεταφέρει τη διαπάλη γραμμών σε επίπεδο αντιπροσώπων, μη προσβάσιμο και αλλοτριωμένο από τη βάση.
Ας ανοίξει η συζήτηση, λοιπόν, για να καταλήξουμε γρήγορα και αποφασιστικά.

Το είπε -επιτέλους- ανοιχτά η φιλτάτη μας ηλίθια Αγγελική

- Πού το είπε;
- Σε ομιλία της προς τους γερμανούς επαγγελματοβιοτέχνες.
- Τί είπε;
- «Μάς είναι αδιαφορη η επιτυχία του προγράμματος στην Ελλάδα»!
- Μόνο αυτό;
- Όχι συνέχισε με το: «Το  θέμα είναι τώρα αν τηρούν τις δεσμεύσεις (σ.σ.: του Μάαστριχτ) οι χώρες της Ευρώπης».
- Και γιατί είναι ηλίθια;
- Διότι όλοι έχουμε πιά καταλάβει πού πραγματικά το πάνε οι διεθνείς κάτοχοι ακριδικού κεφαλαίου και οι σφογγοκωλάριοί τους πρωθυπουργοί, πρόεδροι, καγκελλάριοι κλπ...
Είναι ηλίθιο να το παραδέχεται κι η ίδια, να δηλώνει δημόσια πώς τα περί βοήθειας, σωτηρίας προς την Ελλάδα ήταν χοντρά ψέμματα.
Μπορεί να την κολλήσει στον τοίχο ο πάσα είς...
- Λες να την νοιάζει;
- Την νοιάζει και την τσούζει... θα χάσει τον λουφέ!
- Είναι σίγουρη η "πηγή" σου;
- Σημερινή ανταπόκριση της ΝΕΤ από το Βερολίνο...

«Το καλλίτερο σαπούνι γίνεται από κουμμούνι»...

...γιαυτό έχει φαληρίσει η σαπωνοποιία "ΧΡΥΣΑ ΑΥΓΑ - Μιχάλης Λιάκος & ΣΙΑ": Από έλλειψη πρώτης ύλης.
Διότι δεν υπάρχουν πλέον κουμμούνια!

Άνεργος είναι από χρόνια ο λαϊκός αγωνιστής του Εθνικολαϊκού Συνδέσμου Elias  Kassidis. Κλειστό το εργοστάσιο.
Και το κόμμα που έφτιαξαν οι άνεργοι μπας και το ξανανοίξουν, δεν έχει ελπίδες να ορθοποδήσει. Ρίχνουν κάνα μαχαίρωμα από καιρού εις καιρόν, κάνα βρωμόξυλο σε "αναρχικούς", καμμιά μπουνιά σε γυναίκες αλλά αυτά δεν φτουράνε.
Το εργοστάσιο σαπουνιού θα παραμείνει κλειστό ελλείψει πρώτης ύλης. Δεν υπάρχουν πλέον κουμμούνια για σαπωνοποίηση.
Όσο κι αν ψάξεις μέσα στο ΚΚΕ, κουμμούνια δεν θα βρείς... Μόνο κου-κου-έδες θα βρεις. Που είναι άλλο πράμμα.
Κουμμούνια γιόκ. Σαπούνια γιόκ!

ΝΑΙ στο εξής δημοψήφισμα: Θέλετε άλλο δάνειο ή όχι

Άκομψη και άτεχνη η παρέμβαση της κας Μέρκελ στον προεκλογικό αγώνα. Υπέρ των δήθεν μοναδικών «φιλοευρωπαϊκών» κομμάτων. Τα οποία, κατά το μπλα-μπλά τους, είναι μόνον τα εθελόδουλα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που έχουν ψηφίσει την εξαθλίωση των ελλήνων και το -συναφές- ξεπούλημα της χώρας στα (κατά τον άγγλο υπουργό Οικονομικών) ΚΟΡΑΚΙΑ της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αγοράς (λέγε με: τοκογλυφίας).
Άκομψη διότι όλοι την χαρακτήρισαν ως ...εντολή προτέκτορα προς προτεκτοράτο.
Άτεχνη διότι έγινε μιά μέρα πριν αναχωρήσει για την συνδιάσκεψη των G8, όπου ήταν φανερές οι πιέσεις από το "δίδυμο" Ολάντ-Ομπάμα για αντιστροφή της μονεταριστικής πολιτικής σε αναπτυξιακή, και θέλησε «να τα πει στην νύφη για να τ' ακούσει η πεθερά»...
Ο (συντηρητικός) πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Σούλτς, που μάς επισκέφτηκε και συναντήθηκε με όλη την πολιτική μας ...βεντάλια, είπε, μετά την συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα, ότι δεν του φάνηκε και τόσο ...τρομακτικός όσο τον εμφανίζουν διάφορα ΜΜΕ...
Η κα Μέρκελ όμως φαίνεται ότι τρομοκρατήθηκε πράγματι με την ιδέα πως μπορεί -με ξεκίνημα από την ψήφο των ελλήνων στις 6/5 και συνέχεια στις 17/6- να αρχίσει πανευρωπαϊκά να ...ξηλώνεται το πουλόβερ της απάνθρωπης, αντιαναπτυξιακής πολιτικής περιορισμού των αμοιβών και των κοινωνικών παροχών μέχρι επιπέδου εξαθλίωσης. Στο όνομα νομισματικής σταθερότητας, η οποία όμως δεν φάνηκε να κινδυνεύει από την ίδρυση της Ε.Ε. και δώθε. 
Απάνθρωπη, αντιαναπτυξιακή πολιτική η οποία, επιπλέον, έχει αποδειχθεί και εντελώς αποτυχημένη, ακόμα και σ' αυτόν τον  μονεταριστικό στόχο της, αφήνοντας μιά-μία τις χώρες στο έλεος των διεθνών τοκογλύφων και των απαράγωγων, άϋλων, ακριδικών κεφαλαίων, των hedge funds.

Ας ικανοποιήσουμε λοιπόν -μερικώς- την επιθυμία της κας Μέρκελ. Ας κάνουμε, ταυτόχρονα με τις εκλογές, και ένα δημοψήφισμα στις 17/6:
Δημοψήφισμα με το απλό και κατανοητό ερώτημα: Θέλετε άλλο δάνειο ή όχι.
Και με μοναδικό επιχείρημα των ...αντιδανειακών το ότι το "επαναστατικό" δάνειο (1825-27) το ξεπληρώσαμε μόλις το 2002 (δηλαδή κάπου 180 χρόνια αργότερα...), το αποτέλεσμα είναι φανερό...
Αποτέλεσμα που θα τρομοκρατήσει τα διεθνή ΚΟΡΑΚΙΑ, τα οποία τρίβουν τα χέρια τους από ευχαρίστηση όταν τοκογλύφουν χώρες ολάκερες εις βάρος των λαών τους.
Με ελάχιστη -κατά πώς λένε γνώστες των οικονομικών- προσπάθεια μπορούμε να ζήσουμε ΧΩΡΙΣ ΔΑΝΕΙΚΑ. Και να περισσεύουν και λεφτά για κοινωνικές παροχές και ανάπτυξη.
Όσο για τα δάνεια με τα οποία μάς έχουν φορτώσει οι μιζαδόροι, οι ανέντιμοι κλεφτοκράτες, θα βρούμε αργότερα την δύναμη και τα λεφτά για να ξεπληρώσουμε όσο μέρος τους δικαιολογείται στα πλαίσια της ηθικής και της διεθνούς δικαιοσύνης.

Ευτυχώς γλιτώσαμε την «ισχυρή» κυβέρνηση... που ο πανύβλαξ είχε ως μόνο επιχείρημα!

...και να δείτε ότι είναι τόσο βλάκας, που και στις επόμενες εκλογές (οι οποίες φαίνεται ότι θα γίνουν σύντομα μάλλον...) το ίδιο αυτό μοναδικό «επιχείρημα» θα κραδαίνει για την υπερψήφισή του.
Ο άλλος, πιο πονηρός, έβγαλε το ψευδεπίγραφο «αυτοδύναμη Ελλάδα», παραπέμποντας σε παλαιοπαπανδρεϊκά φληναφήματα.
Κι ο λαός... κάποιοι «πέρα» από τα όρια της εξαθλίωσης λόγω της πολιτικής τους και οι υπόλοιποι «δώθε» αλλά πολύ, μα απελπιστικά πολύ κοντά της, τους πλάκωσε στις ...φάπες και τους έκανε -πολιτικά και ηθικά- "λυώμα".

Πριν 60 χρόνια είχαμε μια πανίσχυρη μονοκομματική κυβέρνηση...

...κι από τότε μάς έμεινε το ...κουσούρι και όλο ισχυρές κυβερνήσεις είχαμε. 
Μερικές μάλιστα όμοια πανίσχυρες, όπως εκείνη του 1952.
Ήταν προϊόν καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος κι εκείνη και όλες περίπου οι επόμενες.
Με κάπου 48% ο "Συναγερμός" έβγαλε τότε 240 βουλευτές και τα υπόλοιπα κόμματα με 52% έβγαλαν μόνον 60...(*)
Νίκη, Σάντσο!

Πριν 4 σχεδόν χρόνια, στις 14-7-2008,
είχα "αναρτήσει" εδώ μια αναλυτική παρουσίαση των διαδοχικών «ισχυρών» κυβερνήσεων,
των καλπονοθευτικών εκλογικών συστημάτων μέσω των οποίων επιβλήθηκαν
και του αντίστοιχου «έργου» τους συνοπτικά, 1952-2008.
Κάντε τον κόπο να βρείτε αυτό το κείμενο μέσω της "αρχειοθήκης",
που υπάρχει στην αριστερή στήλη κάτω-κάτω.
Αν μη τί άλλο, θα συμπληρώσετε τις ιστορικές σας γνώσεις.

Θα συνεχίσω από εκείνο το χρονικό σημείο.
Η «ισχυρή» αυτοδύναμη κυβέρνηση Καραμανλή του 2007, με απόφαση του ίδιου(**) -και χωρίς να την ...σπρώξει κάνας Σαμαράς όπως το 1993-  ...αποσύρθηκε το 2009 και μάς οδήγησε σε πρόωρες εκλογές.
Η, μη ομολογημένη αλλά φανερή, πραγματική αιτιολογία ήταν να πετάξει την "καυτή πατάτα" στον ...καϋμένο Γιωργάκη Παπανδρέου, που εκραύγαζε urbi et orbi ότι «λεφτά υπάρχουν».
Όπως έχει πιά αποκαλυφθεί, ήδη από τον Αύγουστο του 2009 ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας Προβόπουλος (ακόμα τώρα ο ίδιος είναι δυστυχώς...) είχε ενημερώσει και τους δύο -Κωστάκη και Γιωργάκη και μόνον αυτούς!!!(***)- για τα οικονομικά μας χάλια και την χρεωκοπία που πλησίαζε. 
Και ο μεν Κωστάκης αποφάσισε να πάρει το καπελλάκι του και να φύγει, ο δε Γιωργάκης αποφάσισε να μάς ...σώσει προσφεύγοντας στο ΔΝΤ και εξαθλιώνοντάς μας. Αρκεί που έγινε πρωθυπουργός με «ισχυρή» αυτοδύναμη κυβέρνηση κι αυτός... 
Αλλά και πρόεδρος της ...«Σοσιαλιστικής» Διεθνούς!!! Τρομάρα τους...
Ακολούθησαν τα καραγκιοζηλήκια του περασμένου Νοέμβρη γιά να καταλήξουμε στον Παπαδήμο ως εκτελεστή της θανατικής ποινής που αποκαλείται "κούρεμα" και "2η δανειακή". Κούρεμα που σε προηγούμενες δηλώσεις του είχε πει ότι θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα!!!
Φαίνεται πως όταν γίνεις πρωθυπουργός στην Ελλάδα, μπορείς να μετατρέψεις αυτομάτως την καταστροφή σε σωτηρία...
Τι απατεώνες, τί ψεύτες, τί ανέντιμοι, τί καθήκια, λαέ μου...
Συνεχίζω:
Η «ισχυρότατη» κυβέρνηση Παπαδήμου (πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τα 5/6~ των βουλευτών...) εφάρμοσε, με όση συνέπεια της επέτρεπε η ανικανότητά της, τις εντολές των πατρώνων της τρόϊκας, ώστε να είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι στη συνέχεια, αν δεν αποτινάξουμε τον ζυγό.
Είχε βέβαια κάποιες διαρροές και κατάληξε με καμμιά διακοσαριά υποστηρικτές...
Που όμως ήταν αρκετοί για να περάσουν πλήθος ρουσφετιακές ΝΤΡΟΠΟλογίες την τελευταία στιγμή. Αυτό άλλωστε έκαναν όλες οι προηγούμενες... αυτή θα άλλαζε τέτοια ωραία παράδοση;;;
Ρουσφετολογία, κομπίνα, καταλήστευση του Δημόσιου Κορβανά και από τους ίδιους και από τα «νέα τζάκια», από «τα δικά μας παιδιά», από τα λαμόγια, από τους κουμπάρους, από τους νταβατζήδες...
Και να τώρα που βγαίνουν και ξαναλένε για «ισχυρές» και «αυτοδύναμες»...
Οι απατεώνες, οι ψεύτες, οι ανέντιμοι, τα καθήκια, οι λήσταρχοι...
= = = = = = = = = = = = =

(*) Το σύστημα ήταν πλειοψηφικό και έδωσε αυτό το τερατώδες αποτέλεσμα επειδή για την κατανομή των εδρών ανά νομό χρησιμοποιήθηκε μια παμπάλαια απογραφή πληθυσμού, η οποία εμφάνιζε πολύ διογκωμένη την ύπαιθρο-περιφέρεια (κατανέμοντας εκεί τερατωδώς πολλές έδρες) και ισχνά τα αστικά κέντρα, περιορίζοντας τον αριθμό των εδρών τους. Η αντιστοιχία πραγματικού πληθυσμού προς εκλεγόμενους βουλευτές ήταν εξοργιστικά άνιση ανάμεσα στις εκλογικές περιφέρειες της υπαίθρου και Αθήνας-Θεσσαλονίκης.
(**) Ξέρουμε όλοι πλέον καλά ότι το πολιτειακό μας σύστημα είναι "πρωθυπουργοκεντρικό', δηλαδή "ενός ανδρός αρχή" δηλαδή σχεδόν δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα... ανατρέξτε σε δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου στις 23-12-1974 εναντίον του (σχεδίου τότε) Συντάγματος Καραμανλή. Το οποίο όμως φρόντισε ο ίδιος να το κάνει αυταρχικότερο, όταν πήρε την εξουσία... Επί λέξει το χαρακτήριζε «προέκταση και επιφανειακή μόνον αλλοίωση του Συντάγματος Παπαδόπουλου».
(***) Η επιλεκτική αυτή ενημέρωση από τον Προβόπουλο ΜΟΝΟΝ των δύο και όχι της Βουλής είτε -τουλάχιστον...- των επικεφαλής ΟΛΩΝ των κομμάτων, είναι χοντρή (ίσως και εγκληματική!!!) παράβαση της δημοκρατικής δεοντολογίας. Ας το σκεφτεί ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Τέντες και ας διατάξει την ΑΜΕΣΗ ΣΥΛΛΗΨΗ (ΤΩΡΑ!!! Προεκλογικά!!! ) του Προβόπουλου για εγκληματική απιστία εις βάρος της Ελλάδας. 
Διότι, αν όλοι ήξεραν για την επικείμενη χρεωκοπία ΠΡΙΝ από τις τότε εκλογές, σήμερα τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά: Θα είχε ο λαός από τότε κληθεί να αναλάβει τις τύχες του και δεν θα μάσσαγε τα ΠΑΣΟΚικά φούμαρα, δεν θα έδινε «ισχυρή» αυτοδύναμη κυβέρνηση στον Γ. Παπανδρέου για να μάς δώσει την τελευταία σπρωξιά προς στην αθλιότητα.
Την  αθλιότητα που είχαν ...«κατορθώσει» διαδοχικά οι προηγούμενες «ισχυρές» αυτοδύναμες κυβερνήσεις.

Ο φασισμός του Βαγγ. Βενιζέλου

Για τον Βαγγέλη Βενιζέλο δεν τρέφω απολύτως καμμία εκτίμηση, ήδη από το 1977 που τον πρωτογνώρισα. Φοιτητής ήταν τότε και «νεολαίος» της "Σοσιαλιστικής Πρωτοβουλίας" (Γ. Α. Μαγκάκης, Δημ. Τσάτσος, Φοίβος Ιωαννίδης, Γ. Ανωμερίτης κ.ά.). Το γιατί το έχω γράψει παλιότερα. Δεν θα σάς κουράσω επαναλαμβάνοντάς το.
Καθόλου δεν χαίρομαι που η από τότε πολιτική πορεία του εμπέδωσε την αρχική μου γνώμη. Διότι είναι και έξυπνος και ικανός.
Όμως όταν ένας ιδιοτελής(*) αμοραλιστής πολιτικός είναι και έξυπνος και ικανός είναι πολύ-πολύ επικίνδυνος!
Γιαυτό και είναι εξοργιστικό να μάς «κάνει μαθήματα» περί φασισμού... Κουνώντας μάλιστα και το δάχτυλο... Διότι έτσι θα του είπαν οι "ίματζ-μέϊκερς" πως ...ψαρώνει καλλίτερα την πλέμπα...
Δημοσιεύω, από το "TVXS", άρθρο για όσα είπε πρόσφατα (μαζί με τον κατάλογο όσων καθόταν και τον άκουγαν...) και -με πολλή ευχαρίστηση- τον αντίλογο του Γιάννη Μηλιού στην σημερινή "ΑΥΓΗ".
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Κίνδυνο ενός κοινοβουλίου εχθρικού προς τον κοινοβουλευτισμό και εκφασισμό της χώρας λόγω ανατροπής των αξιών και της οργής που εναλλάσσεται με τον φόβο, διαβλέπει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όπως είπε στην ομιλία του απευθυνόμενος στους ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης, στο Μουσείο Μπενάκη.

«Οι έρευνες της κοινής γνώμης, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι αναποφάσιστοι είναι πολλοί, αυτοί που θέλουν να «τιμωρήσουν» τα κόμματα είναι εξίσου πολλοί και κανείς δεν ξέρει πως θα διαμορφωθούν τελικά οι τάσεις του εκλογικού σώματος δεδομένου ότι το 50% αυτού δηλώνει ότι θα αποφασίσει την τελευταία εβδομάδα και επιπλέον το 50% αυτών δηλώνουν ότι θα αποφασίσουν την τελευταία στιγμή» δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Βενιζέλος, αφού υπογράμμισε ότι «το παραμικρό γεγονός μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτα φαινόμενα», απευθύνθηκε στους διανοούμενους, προτείνοντας τους να συμμετάσχουν στην εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου συγκρότησης και να βρουν ένα τρόπο να εκδηλώσουν και να εκφράσουν τις απόψεις τους.

"Δεν πρέπει να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού"

Για την ακροδεξιά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «δεν πρέπει να εκκολαφθεί αυτό το αυγό του φιδιού» και διατύπωσε το ερώτημα «είναι αριστερός πολιτικός λόγος εκείνος που δεν οδηγεί σε εφαρμόσιμη πολιτική εξόδου από την κρίση»; 

Αναφερόμενος στο ευρύτερο πλαίσιο που κινείται η χώρα, ο κ. Βενιζέλος είπε ότι δεν υπάρχει πειθαρχημένη διεθνής οικονομία και ως εκ τούτου «μπορεί να γίνει μεγάλη ζημιά». 

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι:

Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα (Εθνική Πινακοθήκη), Γιώργος Νταλάρας (τραγουδιστής), Ελένη Αρβελέρ (ακαδημαϊκός), Μάνος Ελευθερίου (συνθέτης), Δημήτρης Γκιώνης (συγγραφέας), Πέτρος Μάρκαρης (συγγραφέας), Θανάσης Νιάρχος (συγγραφέας), Γιώργος Μανιώτης (συγγραφέας), Γιάννης Κοντός (ποιητής), Μάνος Ζαχαρίας (σκηνοθέτης), Διαγώρας Χρονόπουλος (σκηνοθέτης), Δημήτρης Παντερμαλής (καθηγητής), Φοίβη Αγγελοπούλου (κινηματογραφίστρια), Νένα Βενετσάνου (τραγουδίστρια), 'Αννα Φόνσου (ηθοποιός), Γιάννης Μετζικόφ (σκηνογραφία), Σπύρος Λαμπρινουδάκης (καθηγητής), Μανόλης Βελιτζανίδης (Εκδοσεις Ίνδικτος), 'Αννα Καφέτση (ΜΜΣΤ), Νίκος Μανωλόπουλος (Μέγαρο Μουσικής), Απόστολος Μπότσος (Εθνική Πινακοθήκη), Φίλιππος Δρακονταειδής (συγγραφέας), Βασίλης Καρασμάνης (καθηγητής), 'Αννα Παναγιωταρέα (καθηγήτρια), Μάκης Μάτσας (μουσικός παραγωγός), Θανάσης Καστανιώτης (εκδότης),Κοραλία Καράντη (ηθοποιός), Χρήστος Νικολόπουλος (μουσικός), Γιάννης Τούντας (καθηγητής), Τατιάνα Λύγαρη (ηθοποιός), Γιάννης Παρμακέλης (γλύπτης), Παναγιώτης Τανιμανίδης (γλύπτης), Αχιλλέας Δρούγκας (ζωγράφος), Γιώργος Μιχαηλίδης (σκηνοθέτης), Ειρήνη Λούβρου (εκδότρια), Σταύρος Μπένος (Διάζωμα), Α. Μυλωνάς (γλύπτης), Έρση Σπαθάρη (συγγραφέας), Μαρίνα Λαλιώτη (καθηγήτρια), Ξένια Καλδάρα (Ίδρυμα Κακογιάννη), Γιάννης Μεταξάς (καθηγητής), Ανδρέας Ανδριανόπουλος (καθηγητής), Σύλβια Ιωάννου (Ίδρυμα Ιωάννου), Αντώνης Κυριακούλης (σκηνογράφος), Μιχάλης Μακρουλάκης(Ζωγράφος), Βίκτωρ Αρδίτης (σκηνοθέτης), Τόνια Μωροπούλου (καθηγήτρια), Κάτια Αντωνοπούλος (γκαλερίστ), Μιχάλης Γολεμάτης (καθηγητής), Τάκης Σουκάκος (καθηγητής), Γιάννης Μάνος (Μέγαρο Μουσικής), Λευτέρης Γιοβανίδης (σκηνοθέτης), Παναγιώτης Σάκκουλας (εκδότης), Θ. Φρυσσίρας (Μουσείο Φρυσσίρα), Θοδωρής Πελαγίδης (καθηγητής), Ελένη Σπανοπούλου (Μέγαρο Μουσικής).

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = 

Ο φασισμός του κ. Βενιζέλου

«Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο εκφασισμού», δήλωσε στις 4.4.12 ο Ευ. Βενιζέλος απευθυνόμενος προς τους «ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης», που, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή του, είχαν σπεύσει να τον ακούσουν στο Μουσείο Μπενάκη. Την άποψη αυτή δικαιολόγησε με το επιχείρημα ότι «κινδυνεύουμε να έχουμε στο Κοινοβούλιο δυνάμεις εχθρικές προς τον κοινοβουλευτισμό. Οι έρευνες της κοινής γνώμης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου».

Ο ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ είναι εκπληκτικός: Η κατάρρευση της εκλογικής επιρροής των κομμάτων του Μνημονίου υποδηλώνει κίνδυνο εκφασισμού! Κι ας συγκυβέρνησαν με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Κι ας προσπαθούν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα από τα ζητήματα της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και το ερώτημα «ποιος θα πληρώσει τις επιπτώσεις της κρίσης, οι ολιγαρχίες του πλούτου ή η κοινωνική πλειοψηφία;» στη νεοεθνικιστική αντιμεταναστευτική υστερία, μέσα από την ωμή αστυνομική βία.

Η ΕΙΚΟΝΑ του κ. Βενιζέλου είναι πραγματικά τραγική: Ένας αδύναμος γκαιμπελίσκος που βιάζει τη δημοκρατία αρνούμενος να αποδεχθεί την καταβαράθρωση του κόμματός του, το τέλος της εποχής του νεοφιλελεύθερου δικομματικού λαϊκισμού. Ένας πραγματικός και ηθικός αυτουργός φασιστικών πρακτικών, που κανονικά θα έπρεπε να απολογηθεί και προσωπικά ο ίδιος για ερωτήματα όπως:

ΠΟΙΕΣ συνθήκες εξέθρεψαν τη «μαφία της Θεσσαλονίκης», στην οποία ηγετικό ρόλο φέρεται να έχουν, πέρα από παράγοντες της Ακροδεξιάς, και στελέχη του «συστήματος ΠΑΣΟΚ», όπως ο διαβόητος πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Παπαχατζής;

ΠΟΙΟΣ επιτρέπει τη συμμετοχή στις εκλογές ναζιστικών ομάδων, όπως η «Χρυσή Αυγή», η οποία ενέχεται για πληθώρα εγκληματικών επιθέσεων και πριν λίγα μόλις χρόνια είχε προσπαθήσει να δολοφονήσει τρεις αγωνιστές της Αριστεράς;

ΑΛΗΘΕΙΑ, ποιος μπορεί να ξεπεράσει σε φασιστικό οίστρο το σημερινό ΠΑΣΟΚ σε ακροδεξιό οίστρο κοινωνικής απαξίωσης των αδυνάτων, που κατεδαφίζει ό,τι οικοδομήθηκε ως δίχτυ κοινωνικής προστασίας από τον Μεσοπόλεμο και μετά; Η επιχειρηματολογία του κ. Βενιζέλου φέρνει στο μυαλό ένα από τα βασικά ευρήματα της ψυχαναλυτικής θεωρίας: Για να αρνηθεί κάποιος μια προφανή πραγματικότητα που τον βαρύνει, την προβάλλει σε άλλους: καταγγέλλει τον «φασισμό» των άλλων για να αρνηθεί τον φασισμό που ο ίδιος έχει αφομοιώσει στην πολιτική του.

ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ πολιτικό σύστημα, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «δικομματισμό», βρίσκεται σε μια εκρηκτική αντίφαση: Έχοντας χάσει τη νομιμοποίηση των «από κάτω», αναγκάζεται να συγκλίνει σε μια παράταξη (το «κόμμα του Μνημονίου»), αποδεχόμενο στις γραμμές του την Ακροδεξιά και τον Φασισμό, για να αυξήσει την αποτελεσματικότητά του. Η ένωση όμως αυτή γίνεται η μεγάλη αδυναμία του.

Η ΝΕΑ ΕΝΟΤΗΤΑ οξύνει αντί να ξεπερνά τις εσωτερικές αντιφάσεις της αστικής εξουσίας, μειώνει αντί να αυξήσει τη συναίνεση αυτών που θα την υποστούν. Ο φόβος που αρχίζει να διαπερνά κάθε πόρο του άρχοντος συγκροτήματος δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Είναι ο φόβος του υπαρκτού φασισμού απέναντι στη δυναμική αμφισβήτηση των «από κάτω» που αδυνατεί πλέον να ελέγξει.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

(*) Πολιτικά. Για το "αλλοιώς" δεν ξέρω.

«Θαυμάσια εντυπωσιακή παρέλαση»...

Δεν ξέρω τί έκανε τον πρωθυπουργό Παπαδήμο να χαρακτηρίσει έτσι την ...σιδερόφρακτη παρέλαση. Αυτός την είδε από κοντά... Κάτι περισσότερο θα ξέρει από μένα που μόνο ωρισμένα "πλάνα" είδα από την τηλεόραση.
Θα ...σκάσω όμως αν δεν σάς πω πώς είδα αυτά που είδα.
1. Λυπήθηκα τους φουκαράδες μπαλονάδες, τους φτωχοδιάβολους που περιφέρονταν με φούσκες, οι οποίοι είχαν φοβερά κεσάτια. Σε ποιόν να πουλήσουν το εμπόρευμά τους αφού δεν υπήρχε "ρουθούνι" πολίτη σε απόσταση ...χιλιομέτρου από τον χώρο της παρέλασης;;; Και πώς να ανταγωνιστούν με τις τεράστιες φούσκες που κάθονταν στα έδρανα των επισήμων;;; Ή τους πολυπληθέστατους ...φουσκωτούς ένστολους που τους περιτριγύριζαν;;;
2. Λυπήθηκα και τους κακόμοιρους τους εύζωνους (με ποικιλία στολών από διάφορες περιοχές) που τους υποχρέωσαν να περνάνε με το αντιαισθητικό, άκομψο, άγαρμπο, εμετικό, εξωανθρώπινο "βήμα της χήνας".
3. Λυπήθηκα κάποιους στρατιώτες, που τους υποχρέωσαν να περνάνε κουνώντας το δεξί χέρι μέχρι ψηλά, πολύ ψηλά. Τόσο ψηλά που και εξάρθρωση θα μπορούσαν να πάθουν... Κι αν χαλάρωνε, αν αφαιρούνταν κάποιος και άφηνε ν' ανοίξει η παλάμη του... θα έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ τον φασιστικό-ναζιστικό χαιρετισμό...
 4. Λυπήθηκα τον συντοπίτη μας ΠτΔ, που -για λόγους εθιμοτυπίας... δεν νομίζω ότι του λείπει η γνώση!- αναγκάστηκε να ψελλίσει το κλασσικό ψέμμα για ...«ενότητα» των αγωνιστών του '21. Ποιά ενότητα κ. Παπούλια;;; Αυτήν που ...«εμπεριείχε» την δολοφονία (γκρέμισμα από τα τείχη της Ακρόπολης!!!) του Οδυσσέα Ανδρούτσου ή την άλλη που «παρήγε» την φυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη;;; Έτσι για να θυμίσω τα πολύ-πολύ χοντρά...
5. Χάρηκα όμως μιά ταμπέλα που φάνηκε (κατά τύχη υποθέτω...) σε κάποια "πλάνα":
«ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ» έγραφε. Πολύ πετυχημένο!!!
Φασίζουσα "στάση ζωής" για τους ταγούς...
Εμείς όμως;;;
Ποιά "στάση ζωής" θα κρατήσουμε;;;

Να συλληφθεί και (προ)φυλακιστεί αμέσως ο Προβόπουλος!

Από πού πήρε το δικαίωμα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας να ενημερώσει για το καλπάζον δημοσιονομικό έλλειμμα ΜΟΝΟΝ τους Καραμανλή-Παπανδρέου;;;

Λέει κάπου το Σύνταγμα και οι "κείμενοι" Νόμοι ότι ενημερωμένοι για τα κρατικά οικονομικά πρέπει να είναι μόνον τα «λουλούδια» του δικομματισμού και όχι η Βουλή ή -έστω!- όλοι οι πρόεδροι των κομμάτων;;;

Τί ρόλο παίζεις  Προβόπουλε;;; Όποιον γράφει ο Κανονισμός της Κρατικής Κεντρικής Τράπεζας για τον διοικητή της ή όποιον υπαγορεύουν τα προσωπικά σου συμφέροντα;;;

Κε Εισαγγελέα (Πλημελειοδικών, Εφετών ή Αρείου Πάγου, όποιος είναι αρμόδιος τέλος πάντων...) μήπως πρέπει να διατάξετε την άμεση παραπομπή του για βάναυσο βιασμό της δημοκρατίας ή -ας πούμε- βαρύτατη εγκληματική "απιστίαν περί την Υπηρεσίαν";;;

Oι "δυτικού τύπου" «δημοκρατίες»

Για το μόρφωμα "ΠΑΣΟΚ" και την αρχηγική -καθόλου δημοκρατική- δομή και πρακτική του, θα έχετε διαβάσει και σε παλιότερα άρθρα μου εδώ. Όργανο ανάρρησης του Ανδρέα Παπανδρέου στον ...θρόνο του πρωθυπουργού ήταν. Εκ γενετής μάλιστα. Από το 1974. Μετά χρησίμευσε για τον ίδιο σκοπό τόσο στον «εκσυγχρονιστή» Σημίτη, όσο και στον μοιραίο γυιό του ιδρυτή.
Και βέβαια δεν ήταν ...μοναχό του σ' αυτό το «άθλημα». Όσο και να απεχθάνομαι τις γενικεύσεις, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να "καταθέσω" εδώ ότι ΚΑΝΕΝΑ από τα κόμματα που ιδρύθηκαν στη μεταπολίτευση, ΔΕΝ λειτούργησε ΠΟΤΕ δημοκρατικά. Κι αυτό επειδή έχω παρακολουθήσει στενότατα την πορεία καθενός, με περίπου ...αρρωστημένη επιμονή και υπομονή. Για τα προ χούντας δεν το συζητώ καθόλου. Προσωπικά μαγαζάκια ήταν όλα... άσχετα πόση λαϊκή ψήφο υφάρπαζαν με τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, ψηφισμένα από τους εντός Βουλής "λόχους" τους.
Έτσι η οπερεττική εκλογή του Γιωργάκη Παπανδρέου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ το 2004 από «μέλη και ...φίλους», ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ όμως υποψήφιου, μέσα από μιά, δήθεν δημοκρατική, μοντέρνα ηλεκτρονική ψηφοφορία μόνο γέλια προκάλεσε σε όσους έχουν προβληματιστεί, ακόμα και λίγο, για το τί είναι "δημοκρατία"(*)...
Πολύ περισσότερο δε, ελάχιστους ξεγέλασε το γελοίο πυροτέχνημά του τον περασμένο Νοέμβρη για δημοψήφισμα έγκρισης του 2ου μνημόνιου.... Παρά την έντονη υποστήριξή του από την καμαρίλα του ως εξόχως ...δημοκρατικής διαδικασίας.
Δημοψηφίσματα είχε κάνει και η χούντα... Άρα ήταν ...δημοκρατική;;;
Για να είναι ένα δημοψήφισμα δημοκρατικό, για να συνεισφέρει στην δημοκρατία και όχι να την ακρωτηριάζει, πρέπει να υπάρχουν τόσες προϋποθέσεις και να γίνεται με τέτοιους όρους, που κάθε συζήτηση για διενέργειά του στο σημερινό πελατειακό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα είναι όχι μόνον ανούσια αλλά και επικίνδυνη.
Κι αν το "ερώτημα" είναι σύνθετο, αν είναι κάτι που δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ξερό ΝΑΙ ή ΟΧΙ, τότε μόνον σε καταστροφή μπορεί να οδηγήσει.
Περισσότερα για το θέμα αυτό ανατρέξτε, αν θέλετε, σε αναρτήσεις και εδώ και στο άλλο μου μπλογκ αλλά και στο 8ymwmenayannena.blogspot.com Ιούνιο-Ιούλιο 2011.

Στις 3-2-12 έφτιαξα ένα άρθρο {"ανάρτηση" κατά την ...μπλογκική ορολογία} για την ...σοβιετίζουσα κα Βάσω Παπανδρέου που δήλωσε ότι στην επικείμενη διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να υπάρχει ΕΝΑΣ ΜΟΝΟΝ υποψήφιος!!! Συμφωνημένος προφανώς παρασκηνιακά μεταξύ των ...λοχαγών του ...Κινήματος. ΔΕΝ αντιλήφθηκε αυτή η ...κωλοπετσωμένη πολιτικώς κυρία, πόσο αντιδημοκρατική ήταν η πρότασή της... Και την ξεφούρνισε με όλο της το κύρος...

Έλα μου όμως που και η άλλη κωλοπετσωμένη Καγκελαρίνα Μέρκελ, στον ίδιο δρόμο βαδίζει. Την εξανάγκασαν, λέει, τα άλλα κόμματα να συμφωνήσει σε ένα πρόσωπο -κοινό για όλους υποψήφιο- στην εκλογή Προέδρου της Γερμανικής Δημοκρατίας, αφού έχει παραιτηθεί ο προηγούμενος (που ήταν προσωπική επιλογή της...) με κατηγορίες διαφθοράς. Τον συμφώνησαν στο παρασκήνιο και θα τον προτείνουν στους ...λόχους τους(**) να τον εγκρίνει... Να τον «εκλέξει» δηλαδή...

Έτσι κάπως, κατά την σεμνοταπεινή μου γνώμη, λειτουργούν όλες οι "δυτικού τύπου" Δημοκρατίες και γιαυτό καθόλου δημοκρατίες δεν είναι.
Όπως, φυσικά, καθόλου δημοκρατίες δεν ήταν ούτε είναι και οι υπόλοιπες γνωστές «άλλου τύπου»...
Και βέβαια αυτός είναι ο κύριος λόγος (αν όχι και ο μοναδικός...) για την πολύ μεγάλη ΑΠΟΧΗ στις εκλογές, η οποία παρατηρείται στις χώρες που δεν είναι υποχρεωτική η ψηφοφορία.
- - - - - - - - - -
(*) Εκτενή ανάλυση για την δημοκρατία θα βρείτε στο μπλογκ "Για μιά αριστερή Αριστερά" {aristeriaristera.blogspot.com}
(**) Κι αυτοί "λόχους" βουλευτών έχουν... Έστω με πιο χαλαρή πειθαρχία... και χωρίς μαζικές διαγραφές...

♬ Αρχαίο πνεύμ' αθάααανατο... της δουλοεργασίας...♬

Ας σκεφτούμε τα εξής:

1. Οι αρχαίες -ας πούμε πριν 3 χιλιάδες χρόνια... και βάλε- κοινωνίες ήταν πολύ πιό κοντά στην ζουγκλική περίοδο του ανθρώπου απ' ότι εμείς.

2. Δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα ανεργίας αλλ' ούτε και το αντίστροφο πρόβλημα έλειψης εργατικών χεριών: Όποτε χρειάζονταν παραπάνω εργάτες {για να χτίσουν π.χ. τις πυραμίδες...} έκαναν έναν πόλεμο και -άν τον κέρδιζαν- αποκτούσαν αρκετούς σκλάβους για να κάνουν τις δουλιές τους. Αν τον έχαναν, γίνονταν οι δικοί τους λαοί σκλάβοι και έλυναν το πρόβλημα εργατικών χεριών των νικητών.

3. Στη ζούγκλα είναι όρος επιβίωσης για κάποια ζώα το να έχουν μεγαλύτερες ικανότητες από κάποια άλλα, του είδους τους ή άλλων ειδών:

- Το λιοντάρι που τρέχει γρηγορότερα αρπάζει, ξεσκίζει και τρώει περισσότερες αντιλόπες από ένα άλλο λιοντάρι (ή κάποιο άλλο αγρίμι) που τρέχει λιγότερο γρήγορα.

- Η λεοπάρδαλη που πηδάει ψηλότερα αρπάζει, ξεσκίζει και τρώει περισσότερες μαϊμούδες από μιά άλλη λεοπάρδαλη (ή κάποιο άλλο αγρίμι) που πηδάει λιγότερο ψηλά.

- Το αρσενικό καγκουρώ που είναι δυνατότερο εξασφαλίζει περισσότερες ...γκόμενες, άρα και περισσότερη σεξουλική ικανοποίηση από ένα άλλο όχι τόσο δυνατό καγκουρώ.

4. Παραπλήσια όποιος πρωτόγονος (ή όχι και τόσο πρωτόγονος...) άνθρωπος έτρεχε πιο γρήγορα, πηδούσε πιο ψηλά, ήταν πιο ρωμαλέος, πετούσε πιο μακρυά το ακόντιο ή μεγάλες πέτρες είτε μικρότερες ναι μεν πέτρες αλλά δεμένες με ένα σχοινί, για να έχουν μεγαλύτερη ταχύτητα και ευθυβολία, είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να εξασφαλίσει τα προς το ζήν είτε ως πρωτόγονος στη ζούγκλα είτε αργότερα ως "πολιτισμένος" μισθοφόρος στρατιώτης κάποιου βασιλιά.

5. Γιαυτό ακριβώς αναπτύχθηκε η ταχτική διοργάνωση των «ευγενών» αγώνων (και όχι μόνον στην Ελλάδα βέβαια...): Για την ανύψωση και ηθικοποίηση της κτηνώδους αλκής, που τόσο χρήσιμη ήταν στους βασιλιάδες.

6. Αργότερα, με την ραγδαία ανάπτυξη-εξέλιξη των όπλων, αυτά τα «προσόντα» δεν ήταν και τόσο χρήσιμα πιά αλλά η διοργάνωση των αγώνων συνεχίστηκε και εντάθηκε διότι έπρεπε να συντηρείται το πνεύμα του ανταγωνισμού, τόσο χρήσιμου στους αλληλοδιάδοχους, όποιου είδους, άρχοντες. Και επεκτάθηκε βέβαια σε περισσότερα πεδία και επίπεδα: π.χ. στις μαθηματικές γνώσεις.

7. Ο από τη ζούγκλα προερχόμενος ανταγωνισμός καλλιεργείται από τους άρχοντες εντατικά καθ' όλο το διάστημα της ανθρώπινης ιστορίας {έστω κι αν, στις έλλογες κοινωνίες, είναι απολύτως αδικαιολόγητος και βλακώδης} διότι εκφράζει-πραγματοποιεί την επιτυχέστερη μέθοδο άκοπης εξουσίασης-εκμετάλλευσης των λαών: Το διαβόητο «διαίρει και βασίλευε» που ο ειλικρινής Νικολό Μακιαβέλλι το διατύπωσε ως θεωρία στο κλασσικό του πόνημα "Ο ΗΓΕΜΩΝ" αλλ' όμως ΟΛΟΙ οι άρχοντες το εφάρμοζαν ΠΑΝΤΑ χωρίς να το λένε.

8. Ο ανταγωνισμός όμως για να αναπτυχθεί επαρκώς προϋποθέτει τον ατομισμό, τις ατομικές λύσεις, σε προσωπικό επίπεδο αλλά και γενικότερα τον διαχωρισμό της κοινωνίας σε συντεχνίες, τάξεις, κράτη, έθνη, φυλές, θρησκείες και κάθε άλλου είδους ποικίλες έξεις ή δοξασίες π.χ. ποδοσφαιρικές... Συχνά ακούμε και διαβάζουμε εκφράσεις όπως «ο ...λαός της ΑΕΚ» και τα ανάλογα χωρίς να ...μουντζώνουμε ή να φτύνουμε... Μάς έχουν μιθιδρατίσει αρκετά. Δεν θα πω και αποτελεσματικά... Διατηρώ κάποια αισιοδοξία ακόμα...
9. Στην εξελιγμένη από πάραπολλές απόψεις -πλην της κοινωνικής...- κοινωνία μας οι υπολογισμοί και οι μετρήσεις παντός πράγματος -και βέβαια του διαβόητου cost and benefit- έχουν αναπτυχθεί σε επίπεδα  μεγάλης ακρίβειας.
10. Έτσι οι άρχοντες (που πλέον είναι οι μάνατζερ του άϋλου χρήματος και όχι οι διάφοροι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί κλπ) κατάληξαν ότι τους συμφέρει πολύ περισσότερο να έχουν εξαθλιωμένους εργαζόμενους ΜΕ (γλίσχρο) ΜΙΣΘΟ -και μυριάδες ανέργους ως "εφεδρικό στρατό" και φόβητρο για τους εργαζόμενους- παρά δούλους ΧΩΡΙΣ καθόλου ΜΙΣΘΟ, αλλά τους οποίους θα έπρεπε να τα'ί'ζουν, να ντύνουν, να στεγάζουν και... να διασκεδάζουν πότε-πότε για να μην εξεγείρονται. 
Θα τους κόστιζε τουλάχιστον τα διπλά!!! Κάντε κι εσείς το λογαριασμό. Εύκολος είναι!!!

11. Αν ακόμα σάς παραξενεύει το σημερινό μας κατάντημα {και πού να δείτε ακόμα, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας...} έ!... τί να σάς πώ...
Ξαναδιαβάστε και κυρίως ξανασκεφτείτε τα παραπάνω...
Όσες φορές χρειαστεί... μέχρι να πάψει να σάς παραξενεύει...
Μέχρι να εξεγερθείτε.
Ενάντια σ' όσους μεθοδεύουν την εξαθλίωσή μας 
με ...σοβαρό «επιχείρημα» την ανταγωνιστικότητα.

Η ...σοβιετίζουσα κα Βάσω Παπανδρέου

Την θέση του Ανδρέα Παπανδρέου στο δημοψήφισμα του -...εκδημοκρατισθέντος τότε- αρχιχουνταίου Γ. Παπαδόπουλου το 1973 την είχα πληροφορηθεί από ένα περίεργο αλλά αξιόπιστο "κανάλι": «Ψηφίζουμε λευκό» είχε πει ο Α.Γ.Π. τότε από τη Σουηδία. Αντίθετα με τους Κ. Καραμανλή, Γ. Μαύρο και άλλους που υποστήριζαν το «ΟΧΙ».
Ως "καταστικολόγος" ...παιδιόθεν βρήκα τη θέση του Αντρέα πιό σωστή: Δεν αρνείσαι απλώς την πρόταση αλλά το ίδιο το δικαίωμα ενός δικτάτορα να θέσει διλήμματα στο λαό.
Από τότε άρχισα να παρακολουθώ «στενά» την πορεία του. Δυστυχώς όμως όσο κι αν πιέζω τη μνήμη μου δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι άλλο σωστό δικό του...
Ήδη από τις αρχές του 1975, που δημοσιοποιήθηκε το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ, δημοσίευσα κριτική του εντοπίζοντας την αρχηγική (άρα όχι δημοκρατική...) φύση και δομή του. Καθόλου δεν αισθάνομαι ευτυχής που η μετέπειτα πορεία του δεν μέ διάψευσε.
Το να βγαίνει όμως σήμερα η κα Βάσω Παπανδρέου (απλή συνωνυμία με τους ...άλλους) και να ...μάς τρίβει στην μούρη ωμά την αντιδημοκρατική νοοτροπία τους, έ! μάλλον πάει πολύ.

 Παραθέτω πρώτα τα περί κας Βάσως, όπως τά αντέγραψα από την προσωπική ιστοσελίδα της.

Η Βάσω στη Βουλή

1974 - σήμερα: Ιδρυτικό Μέλος του ΠΑΣΟΚ. και Μέλος της Κ.Ε.

1984-88 & 1996-2004: Μέλος του Ε.Γ. της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ

2005-2007: Μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

1985-1989, & 1993 - σήμερα: Βουλευτής Β' Αθηνών

1981-1985: Πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ και λέκτωρ στην ΑΣΟΕΕ

1982-1985: Μέλος του Δ.Σ. της Εμπορικής Τράπεζας

1989-1993: Μέλος της "Κομισιόν" της ΕΟΚ (η πρώτη γυναίκα)

1985-1986: Υφυπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας

1986-1987: Αναπλ. Υπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας


1988-1989: Αναπληρωτής Υπουργός Εμπορίου


1996-1999: Υπουργός Ανάπτυξης

1999-2001: Υπουργός Εσωτερικών και Δημ. Διοίκησης

2001-2004: Υπουργός Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων


Είναι λοιπόν η κα Βάσω κομμάτι από το λεγόμενο "βαθύ" ΠΑΣΟΚ και άρα εκφράζει τον τύπο του πολιτικού που διαμορφώθηκε ΜΕΣΑ στην εξουσία και ΓΙΑ την εξουσία και κυριάρχησε (όχι μόνον στο ΠΑΣΟΚ...) όλη τη μεταχουντική περίοδο...

Βγήκε λοιπόν εχτές και δήλωσε ότι κατά τη γνώμη της το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάει σε αλλαγή ηγεσίας με ΕΝΑΝ μόνο υποψήφιο!!!

Να γίνουν δηλαδή διεργασίες στο παρασκήνιο, να καταλήξουν σε ένα πρόσωπο, με όποια «ανταλλάγματα» μπορεί αυτό να γίνει, και μετά να το παρουσιάσουν στο "Εθνικό Συμβούλιο" για να τον ...εκλέξει. 

Έτσι ακριβώς είχε γίνει και το 2004 για τον Γ.Α.Π. με την γελοία "παλλαϊκή" ψηφοφορία «μελών και φίλων» του κόμματος υπέρ ...ενός υποψηφίου.

Παλιότερα. Σημίτης-Βάσω γελαστοί, ο ΓΑΠ
όλο σκέψη, ο Γείτονας λοξοκοιτάει...

Ας της πεί κάποιος της κας Βάσως ότι αυτά καμμία απολύτως σχέση δεν έχουν με την δημοκρατία. Εκτός κι αν εννοούμε την ...σοβιετική. Με το ένα και μοναδικό κόμμα να αποφασίζει για όλα πριν απ' το λαό για το λαό...

Να δούμε όμως και την άλλη πλευρά: Καθόλου δεν εννοώ ότι στα υπόλοιπα σύγχρονα καθεστώτα με μόνον τον πολυκομματισμό εξασφαλίζονταν η δημοκρατική λειτουργία. Τέτοιο "φρούτο" νομίζω πως δεν το έχει γευθεί κανένας λαός ακόμα. Ολιγαρχίες, περισσότερο ή λιγότερο σκληρές, είναι όλα τα γνωστά καθεστώτα, όχι δημοκρατίες. Αφήνουν όμως ...παραθύρια για την άλλη γνώμη. Δεν είναι όλες οι κοινωνικές εκφάνσεις απότοκες της όποιας (μονο)κομματικής, δηλαδή αρχηγικής..., βούλησης.

Δεν άκουσα πως δικαιολόγησε την πρότασή της η κα Βάσω. Υποθέτω ότι θα μίλησε για "ενότητα"... Για να μη δώσει το ΠΑΣΟΚ την εικόνα του διαλυμένου «μαγαζιού». 
Καθόλου ευχάριστα δεν είναι όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε όσα συνέβησαν στο παρελθόν... Ήδη από το 1975, όταν υπό την ...σκέπη του «χαρισματικού» οι 9 του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΑΣΠ είχαν διαγράψει τους υπόλοιπους ...16 (Ν. Κωνσταντόπουλο, Πέτρο Ευθυμίου κ.ά.) οι οποίοι ζητούσαν δημοκρατική λειτουργία στο κόμμα. Και μετά με τα «ομοιόμορφα αλλ' όχι ομοιόχρωμα» ψηφοδέλτια του Μένιου Κουτσόγιωργα για να εκλεγεί ο κ. Σαρτζετάκης. Και μετά... και μετά... και μετά...
Καθόλου ευχάριστα δεν ήταν όσα συνέβησαν στην Ν.Δ. Ούτε όσα συμβαίνουν τώρα (κι ας το κρύβουν, λόγω προσδοκίας κατάληψης της εξουσίας).
Κανέναν δεν συμφέρει να λειτουργούν αντιδημοκρατικά τα κόμματα. Όμως η διαλαλούμενη κάθε τόσο «ενότητα», με στόχο την συντήρηση της νοοτροπίας των «ισχυρών» κυβερνήσεων, έχει πιά τόσο φθαρεί που σπρώχνει κάποια -κατά τεκμήριο ευφυή, όπως η κα Β.Π.- άτομα να πετάνε τέτοιες κοτσάνες.

Αγνοώ αν θα φύγουν με ΑΥΤΟ το ελικόπτερο ή άλλο. Καλό είναι να έχουμε το νού μας...

Και νέος μεγάλος θρίαμβος της Ιδιωτικής Υστεροβουλίας

Τόσο οι εγχώριοι διαπύρσιοι κήρυκες του νεοσυντηρητισμού (π.χ. Μάνος, Ανδριανόπουλος κ.ά.), όσο και τα μπουκωμένα χρυσοκάνθαρα παγαλάκια της δήθεν «ελεύθερης Αγοράς» μας έχουν πρήξει εδώ και χρόνια με το πόσο αναποτελεσματικό είναι το Κράτος και οι Κρατικές Επιχειρήσεις (όπως ΑΥΤΟΙ βέβαια και οι εναλλασσόμενοι στην εξοουσία «σοσιαλιστές» το κατάντησαν) και πόσο επιτυχημένα θα λειτουργούμε ως κοινωνία, αν όλα γίνουν ιδιωτικά...
Έτσι προωθήθηκε ήδη από τον καιρό του Μητσοτάκη αλλά κι αργότερα με τον ...«εκσυγχρονιστή» Σημίτη και τον ...«τα ζώα μου αργά» Καραμανλή η ιδιωτικοποίηση των πάντων αλλά και η δημιουργία νέων μεθόδων καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου μέσω των διαβόητων ΣΔΙΤ (Σύμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, όπως ...κομψά τις μασκάρεψαν ως στάχτη στα μάτια).
Υπό τις ευλογίες βέβαια (και κάποιες φορές και τον καταναγκασμό) των ευρωπαίων ταγών, «εραστών» -αλλά και υποχείριων- της αντιανθρώπινης και εντέλει γελοίας και ηλίθιας φριντμανικής θεωρίας της «αυτορύθμισης των αγορών» κατά το πρότυπο της ζούγκλας και του εκεί ισχύοντος νόμου επιβίωσης του ισχυρότερου.

ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ
Εμείς εδώ στα Γιάννενα είχαμε δυό ...λαμπρά παραδείγματα της πραγματικής φύσης της ιδιωτικής «πρωτοβουλίας» με τα οποία επάξια απόκτησε τον σωστό της τίτλο: Ιδιωτική Υστεροβουλία.
* Ένα με την "ΟΑΣΗ" που εκχωρήθηκε σε διαδοχικούς «επενδυτές» για εκμετάλλευση και ο τελευταιος "φέσωσε" τον Δήμο Γιαννιωτών με κάπου 20 απλήρωτα ενοίκια... Περί τις 300.000 ευρά. Και σαν καλός ...νοικοκύρης, φεύγοντας ξήλωσε τα πάντα... Μέχρι και τα κουφώματα του κτηρίου. Έτσι τώρα σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα, η "ΟΑΣΗ" στέκεται ακόμα ξεκοιλιασμένη και σκουπιδότοπος στη μέση της πόλης. Κατά τη σχετική μελέτη αποκατάστασης χρειάζονται πάνω από 2 εκατομμύρια (!!!) ευρά για να μπορέσει να ξαναλειτουργήσει, ωφέλιμα για τους πολίτες, το κτήριο και ο υπέροχος περιβάλλων χώρος του.
* Κανένα μάθημα δεν πήρε η Δημοτική Αρχή από αυτό το έγκλημα στο οποίο συνέπραξε, έστω παθητικά κατά την επιεικέστερο χαρακτηρισμό... Και -με βάση την ανόητη άποψη ότι ...«ο Δήμαρχος δεν θα κάνει τον ...καφετζή»- προχώρησε σε μίσθωση και άλλου "μικρού παραδείσου": Το "Γιαννιώτικο Σαλόνι" στο Πάρκο Πυρσινέλλα. Το λειτούργησε δύο χρόνια ο ιδιώτης «επενδυτής» αλλά πλήρωσε μόνον ...ένα ενοίκιο! Του πρώτου μηνός!!! Όλα κι όλα τα έσοδα του δήμου ήταν 3.500 ευρά.

ΕΙΔΕΣ Η ΔΕΗ;;;
Διάβασα χτες στις εφημερίδες ότι οι ιδιώτες "πάροχοι" ηλεκτρικής ενέργειας (που με βάση τις ευρωπαϊκές οδηγίες ανέλαβαν μερίδιο της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας για να μην είναι η ΔΕΗ "μονοπώλιο") και συγκεκριμένα οι εταιρείες Energa και Hellas Ρower χρωστάνε 120 εκατομμύρια ευρά στον ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας).
Επρόκειτο να προσέλθουν την Παρασκευή και να καταθέσουν την πρώτη δόση 27 εκατομμύρια αλλά δεν εμφανίστηκαν!
Πιό απλά δηλαδή «τσέπωναν» την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος (ΚΑΙ τα δημοτικά τέλη ΚΑΙ το τέλος ακίνητης περιουσίας ΚΑΙ την εισφορά για την ΕΡΤ) από κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές, πελάτες τους, αλλά δεν έδιναν στον ΔΕΣΜΗΕ το συμφωνημένο ποσό για την αξία και την μεταφορά του ρεύματος, ούτε τα άλλα τέλη στους αντίστοιχους φορείς!
Είναι ή δεν είναι ...αποθέωση της Ιδιωτικής Υστεροβουλίας;;;
Και φυσικά μετά τέτοια αποθέωση η κυβέρνηση της τρικοματικής συνενοχής θα προχωρήσει, όπως έκαναν και οι προηγούμενες, γοργά στην ιδιωτικοποίηση κάθε δημόσιου πόρου και αγαθού για να ...σωθεί η πατρίδα!
Κάπως έτσι έχουν ...φουσκώσει με χρήμα οι ελβετικές τράπεζες...