Απόρρητο Επικοινωνιών: Υπάρχει; Όχι βέβαια ! ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει;;; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ !!!

1-8-07
Καλό μήνα να περάσουμε.
Ας πραγματωθεί επιτέλους κάποτε και η λαϊκή ρήση:
«Αύγουστε, καλέ μου μήνα,
νά 'σουν δυό φορές το χρόνο!»

Αφορμή για το άρθρο αυτό ("post" blog-ολογικώς...) ήταν η είδηση πως κάποιοι πολίτες κατάθεσαν μήνυση/αγωγή, κάτι από τα δύο ή και τα δύο, εναντίον της Vodafone για παραβίαση του απόρρητου των τηλεπικοινωνιών, που, όπως είναι γνωστό, κατοχυρώνεται από το Σύνταγμά μας.
Έκαναν δηλαδή αυτό που δεν έκανε η κυβέρνησή μας, η κατ' εξοχή θιγόμενη αφού στα παρακολουθούμενα τηλέφωνα ήταν και το πρωθυπουργικό και κάμποσα υπουργικά... Αυτή φαίνεται πως έχει ΑΛΛΟΥΣ λόγους να μήν "σκαλίζει" την υπόθεση των υποκλοπών, ένας από τους οποίους ίσως είναι πολύ ...πεζός: Να μην αναδειχθεί η πλήρης ανικανότητα κάποιων στελεχών της.

Έχουν γραφτεί πάραπολλά για το σκάνδαλο αυτό. Εγώ θα προσπαθήσω να δω το συνολικό θέμα "Απόρρητο Επικοινωνιών" λίγο βαθύτερα, στις κοινωνικές και πολιτικές ρίζες του, άσχετα με την τρέχουσα, την ντόπια και την διεθνή, πολιτική κατάσταση:

1. Πότε, πως και για ποιό λόγο καθιερώθηκε ως ατομικό δικαίωμα, παγκόσμια.
2. Ποιά ήταν/είναι η πραγματική μεταχείρισή του.
3. Πού οδηγεί ένα τέτοιο ατομικό δικαίωμα.
4. Τί μάς συμφέρει στ' αλήθεια.

1. Οι Ιστορικοί θα έχουν στοιχεία για το πότε πρωτοκαθιερώθηκε ως δικαίωμα (στη Magna Carta ίσως;), ας μάς φωτίσει όποιος μπορεί, εγώ απλώς θα θυμίσω την πιό "διάσημη" παραβίαση αλληλογραφίας: Ο σαιξσπηρικός Άμλετ άνοιξε μυστικά το γράμμα του βασιλιά θείου του προς τον βασιλιά της Αγγλίας, στο οποίο τού 'γραφε να σκοτώσει τον Άμλετ, μόλις φτάσει...
Δεν θυμάμαι να ήταν ένα από τα λαϊκά αιτήματα τον καιρό της Γαλλικής Επανάστασης. Κατά τη γνώμη μου είχε παραχωρηθεί νωρίτερα στο λαό από τους ηγεμόνες του. Άλλωστε η αγραμματοσύνη ήταν "καθεστώς" την εποχή εκείνη, και τα ταχυδρομεία ανύπαρκτα ή στα σπάργανα. Ποιός θα έδινε σημασία στο απόρρητο της αλληλογραφίας;

2. Και σιγά που θα είχαν πρόβλημα οι ηγεμόνες να την παραβιάσουν, όποτε ήθελαν... Εδώ σήμερα, με τόσο περισσότερο αναπτυγμένο αίσθημα ατομικών δικαιωμάτων, γίνεται της κακομοίρας...
Με την συνεχή αύξηση των εγγραμμάτων και την ανάπτυξη των ταχυδρομείων το αίτημα απόχτησε ευρύτερη και σταθερότερη βάση. Θεσπίστηκαν ειδικοί νόμοι, εφαρμόστηκαν μια σειρά από προστατευτικές ρυθμίσεις. Για την αλληλογραφία αλλά και για τα άλλα μέσα που εντωμεταξύ αναπτύχθηκαν, τηλέγραφοι, τηλέφωνα και το Internet, πρόσφατα.
Όλα απόρρητα... Όλα εμπιστευτικά... Αυστηρές οι ποινές για τους παραβιαστές.
Έ! όχι ακριβώς... Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις ΠΑΝΤΑ διατηρούσαν το δικαίωμα παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών, για ΕΘΝΙΚΟΥΣ βεβαίως μόνον λόγους... Για τις δικτατορικές, ούτε συζήτηση: Ήταν από τα πρώτα δικαιώματα που "αναστέλλονταν", αφού ό,τι και να έκαναν οι πολίτες ήταν «από χέρι» αντεθνικό...
Και στον ιδιωτικό τομέα, ακόμα χειρότερα. Όλοι αυτοί οι ποικιλώνυμοι "ντέτεκτιβς" τί άλλο κάνουν από το να παραβιάζουν -με ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ενέργειά τους!- τις επικοινωνίες και την ατομική ζωή; Κι έχουν επίσημη κρατική άδεια ασκήσεως επαγγέλματος...

3. Μπορούμε αβίαστα νομίζω να συμπεράνουμε πως το απόρρητο καθιερώθηκε από την όποια εξουσία, ακριβώς γιατί δεν είχε σκοπό να το τηρήσει η ίδια και καθόλου δεν ένοιωθε να κινδυνεύει απ' αυτό. Ταυτόχρονα εμφανιζόταν ως «φιλολαϊκή» αλλά και έβαζε τους πολίτες στον ύπνο της δήθεν ασφάλειας.
Πολύ σπουδαιότερο όμως για μένα ήταν το ότι -με το απόρρητο της επικοινωνίας και το συναφές απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής- παρείχε την δυνατότητα στους πολίτες να κάνουν μικρές ή μεγαλύτερες παρανομίες, και έτσι να αναπτύσσουν ένα πλέγμα ενοχής απέναντι στους άλλους, την κοινωνία και, ΚΥΡΙΩΣ, το κράτος!
Κι αυτό βέβαια είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την αδρανοποίησή τους.
Η τέλεια εφαρμογή του "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω".
Μπορεί ο Ναζωραίος να τό είπε, αν τό είπε..., για να καταδείξει την υποκρισία κάποιων, οι χειριστές της εξουσίας όμως έχουν δει πόσο εύχρηστο εργαλείο χειραγώγησης των πολιτών είναι. Υπάρχει τίποτε καλλίτερο γι' αυτούς από τους αδρανοποιημένους "φιλήσυχους" πολίτες; Σίγουρα όχι.
Το ίδιο ακριβώς μοτίβο παίζει και η συνεχής ψήφιση περιοριστικών νόμων, πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων, των οποίων οι διατάξεις δεν εφαρμόζονται στην πράξη, αλλά ...ΔΕΝ καταργούνται. Υπάρχουν εσαεί, για να μπορεί ο κάθε μικρός ή μεγαλύτερος τυρρανίσκος «να τυλίξει τον πολίτη σε μιά κόλλα χαρτί», όποτε τού καπνίσει..., να νοιώθει δηλαδή ο πολίτης πάντα στο έλεος της όποιας εξουσίας και... ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤ' ΑΥΓΑ ΤΟΥ.

4. Προσπερνώντας το γεγονός ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΙΠΟΤΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ, ας αναλογιστούμε πότε και γιατί θα είχαμε την ανάγκη του απορρήτου, του "ιδιωτικού" βίου. Μόνον όταν κάνουμε μιά πραγματικά εγκληματική πράξη ενάντια σε ένα μέλος της κοινωνίας ή την ίδια την κοινωνία (π.χ. να κλέβουμε τον συνέταιρο, την Εφορία, το ΙΚΑ...). Αλλά τότε φυσικά κανείς δεν θα τολμήσει να ισχυριστεί "είναι ατομικό μου δικαίωμα"...
Και ο "ιδιωτικός" βίος; Ξεχνάμε πως «ιδιώτες» οι αρχαίοι ημών (περίπου...) πρόγονοι κατάληξαν να ονομάζουν τους μειωμένης αντίληψης, που δεν ασχολούνταν με τα κοινά; Πως από κεί οι Λατίνοι ονόμασαν idiota τον ηλίθιο, το πήραν οι αγγλογάλλοι ως idiot και μάς τό επέστρεψαν ως ασθένεια, την ιδιωτία, την κατάσταση αποβλάκωσης;
Τί είναι εκείνο που έχουμε να κάνουμε ιδιωτικά και δεν θέλουμε να τό μάθουν οι άλλοι; Τί άλλο εκτός από ποικίλα "βίτσια" (όχι μόνο σεξουαλικά...) που βέβαια μόνο στην ευτυχία δεν οδηγούν... Μυριάδες τα παραδείγματα. Καθημερινά.
Ό,τι δεν είναι "βίτσιο" ή παρανομία γιατί να θέλουμε να τό κρύψουμε, γιατί να μην τό μάθουν οι άλλοι;

Γιατί να μην εφαρμόσουμε το σοφό : Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται;

Αν τό εφαρμόζαμε, έντρομοι θα οπισθοχωρούσαν οι διάφοροι ντόπιοι "πραίτορες", αλλά και οι Μπούς (πατήρ-αρχηγός CIA-πρόεδρος ΗΠΑ), οι Πούτιν (αρχηγός KGB-πρόεδρος Ρωσσίας) κι άλλοι, ών ουκ έστιν αριθμός, που ...προστατεύουν το απόρρητο των επικοινωνιών μας και τον "ιδιωτικό" μας βίο, για να διατηρούν ακμαίο μέσα μας το αίσθημα ενοχής, το εργαλείο τους για να μάς δυναστεύουν.

Όποιος δεν καταλαβαίνει αυτά τα απλά, ας συνεχίσει να βαυκαλίζεται με το απόρρητο και το "ιδιωτικό" ως ατομικό δικαίωμα...

Έχουμε τόσα άλλα πραγματικά ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα να υπερασπιστούμε... Αυτά τα ψεύτικα μάς μάραναν;;;
Κουράγιο!
Ν.Α.ΛΑΜΠΗΣ