Μιλάει ένας παραλίγο ταξιτζής

Ως ...αυτοσυνέντευξη δείτε το.
Λόγω ενός περίεργου -τουλάχιστον...- νόμου, άγνωστου πολιτικού νοήματος αλλά προφανούς πολιτικαντικού, θα μπορούσα να έχω άδεια ταξί, ως πολύτεκνος, ως πατέρας 4 παιδιών.
Δεν τό επιδίωξα για κάποιους δικούς μου λόγους, ένας από τούς οποίους ήταν η απαραίτητη για κάτι τέτοιο εγγραφή στον τοπικό σύλλογο πολυτέκνων, ο οποίος όμως, όπως κι όλοι οι άλλοι ομοειδείς, έχουν πολύ χριστιανοπατριωτική φιγούρα, που μέ έκανε {και μέ κάνει ακόμα...} να βγάζω εξανθήματα...
Βλακεία μου, θα σκεφτείτε..., αν σκέφτεστε με την τρέχουσα χρηματοπιστωτική νοοτροπία {λέγε με ...παραδοπιστία}.
Δεν είναι όμως η μόνη μου τέτοια βλακεία... Άσε καλλίτερα... 
Θα μπορούσα να έχω άδεια ταξί, δωρεάν... Που θα είχε άμεση «ανταλλακτική» αξία 100.000, πές, ευρών. Επειδή κάποιος υπουργός μας κάποτε σκέφτηκε να «εισπράξει» ο ίδιος και το κόμμα του κάποιους ψήφους...
Διότι τί άλλο γίνεται με όλες αυτές τις κρατικές «άδειες»;
Από τις άδειες μικροπωλητών και περιπτέρων μέχρι ρυπαρών βιομηχανιών;;;
Ένα πολιτικάντικο αλισβερίσι απόλυτα προσαρμοσμένο στον -κατά Β.Β.- «πολιτικό μας πολιτισμό», στην εκτεταμένη και πολυσχιδή διαφθορά, που η δωροληψία είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου...
Άδεια για τούτο, άδεια για εκείνο...
Ο ...υπερφαινόμενος και υπογράφων καθόλου υπέρμαχος δεν είναι της «ελεύθερης» Αγοράς, τους ζουγκλικούς νόμους της οποίας {ανταγωνισμός που -δήθεν- ρίχνει τις τιμές και άλλα παραμύθια} προσπαθεί, όπως ισχυρίζεται, να εφαρμόσει η όλβια κυβέρνησή μας. 
Αντίπαλός της είναι και έχει πολλές φορές ξεσκεπάσει, εδώ κι αλλού, την φρικτή απάτη της και την δουλεία της κοινωνίας στο χρήμα στην οποία οδηγεί, την δουλεία που είναι ο αληθινός στόχος των ...«φιλελεύθερων» νεοσυντηρητικών "εχόντων και κατεχόντων"...
Είναι άλλο αυτό όμως και άλλο η καταγγελία της ουσίας των ποικίλων κρατικών «αδειών».
Ας μην μπερδεύουμε τα πράμματα.
Είναι άλλο το να ελέγχεται, ακόμα και αυστηρά όταν απαιτείται, η ιδωτική δραστηριότητα και άλλο να δημιουργούνται προνόμια υπέρ κάποιας κοινωνικής ομάδας μέσω «αδειών».
Ένα μικρό παράδειγμα: Στη Γερμανία για να πάρεις άδεια οδηγού ταξί, περνάς από εξετάσεις στις οποίες πρέπει να αποδείξεις ότι ξέρεις από μνήμης ποιές είναι οι συντομότερες διαδρομές από τυχόντα σημεία της πόλης προς νοσοκομεία, σταθμούς, αξιοθέατα, εμπορικά κέντρα κλπ...
Κι αλλοίμονό σου βέβαια αν ως ταξιτζής κάνεις κύκλους για να γράψει περισσότερα το ταξίμετρο ή διπλομίσθωση...
Είναι άλλο το να απαιτείς να κάνουν τον φαρμακοποιό μόνον σπουδαγμέμοι φαρμακοποιοί και άλλο το να έχουν τα παιδιά των πιλότων προνόμιο πρόσληψης στην "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ"...
Άντε... Ελάτε τώρα για μιά τσάρκα με ταξί...