♬ Αρχαίο πνεύμ' αθάααανατο... της δουλοεργασίας...♬

Ας σκεφτούμε τα εξής:

1. Οι αρχαίες -ας πούμε πριν 3 χιλιάδες χρόνια... και βάλε- κοινωνίες ήταν πολύ πιό κοντά στην ζουγκλική περίοδο του ανθρώπου απ' ότι εμείς.

2. Δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα ανεργίας αλλ' ούτε και το αντίστροφο πρόβλημα έλειψης εργατικών χεριών: Όποτε χρειάζονταν παραπάνω εργάτες {για να χτίσουν π.χ. τις πυραμίδες...} έκαναν έναν πόλεμο και -άν τον κέρδιζαν- αποκτούσαν αρκετούς σκλάβους για να κάνουν τις δουλιές τους. Αν τον έχαναν, γίνονταν οι δικοί τους λαοί σκλάβοι και έλυναν το πρόβλημα εργατικών χεριών των νικητών.

3. Στη ζούγκλα είναι όρος επιβίωσης για κάποια ζώα το να έχουν μεγαλύτερες ικανότητες από κάποια άλλα, του είδους τους ή άλλων ειδών:

- Το λιοντάρι που τρέχει γρηγορότερα αρπάζει, ξεσκίζει και τρώει περισσότερες αντιλόπες από ένα άλλο λιοντάρι (ή κάποιο άλλο αγρίμι) που τρέχει λιγότερο γρήγορα.

- Η λεοπάρδαλη που πηδάει ψηλότερα αρπάζει, ξεσκίζει και τρώει περισσότερες μαϊμούδες από μιά άλλη λεοπάρδαλη (ή κάποιο άλλο αγρίμι) που πηδάει λιγότερο ψηλά.

- Το αρσενικό καγκουρώ που είναι δυνατότερο εξασφαλίζει περισσότερες ...γκόμενες, άρα και περισσότερη σεξουλική ικανοποίηση από ένα άλλο όχι τόσο δυνατό καγκουρώ.

4. Παραπλήσια όποιος πρωτόγονος (ή όχι και τόσο πρωτόγονος...) άνθρωπος έτρεχε πιο γρήγορα, πηδούσε πιο ψηλά, ήταν πιο ρωμαλέος, πετούσε πιο μακρυά το ακόντιο ή μεγάλες πέτρες είτε μικρότερες ναι μεν πέτρες αλλά δεμένες με ένα σχοινί, για να έχουν μεγαλύτερη ταχύτητα και ευθυβολία, είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να εξασφαλίσει τα προς το ζήν είτε ως πρωτόγονος στη ζούγκλα είτε αργότερα ως "πολιτισμένος" μισθοφόρος στρατιώτης κάποιου βασιλιά.

5. Γιαυτό ακριβώς αναπτύχθηκε η ταχτική διοργάνωση των «ευγενών» αγώνων (και όχι μόνον στην Ελλάδα βέβαια...): Για την ανύψωση και ηθικοποίηση της κτηνώδους αλκής, που τόσο χρήσιμη ήταν στους βασιλιάδες.

6. Αργότερα, με την ραγδαία ανάπτυξη-εξέλιξη των όπλων, αυτά τα «προσόντα» δεν ήταν και τόσο χρήσιμα πιά αλλά η διοργάνωση των αγώνων συνεχίστηκε και εντάθηκε διότι έπρεπε να συντηρείται το πνεύμα του ανταγωνισμού, τόσο χρήσιμου στους αλληλοδιάδοχους, όποιου είδους, άρχοντες. Και επεκτάθηκε βέβαια σε περισσότερα πεδία και επίπεδα: π.χ. στις μαθηματικές γνώσεις.

7. Ο από τη ζούγκλα προερχόμενος ανταγωνισμός καλλιεργείται από τους άρχοντες εντατικά καθ' όλο το διάστημα της ανθρώπινης ιστορίας {έστω κι αν, στις έλλογες κοινωνίες, είναι απολύτως αδικαιολόγητος και βλακώδης} διότι εκφράζει-πραγματοποιεί την επιτυχέστερη μέθοδο άκοπης εξουσίασης-εκμετάλλευσης των λαών: Το διαβόητο «διαίρει και βασίλευε» που ο ειλικρινής Νικολό Μακιαβέλλι το διατύπωσε ως θεωρία στο κλασσικό του πόνημα "Ο ΗΓΕΜΩΝ" αλλ' όμως ΟΛΟΙ οι άρχοντες το εφάρμοζαν ΠΑΝΤΑ χωρίς να το λένε.

8. Ο ανταγωνισμός όμως για να αναπτυχθεί επαρκώς προϋποθέτει τον ατομισμό, τις ατομικές λύσεις, σε προσωπικό επίπεδο αλλά και γενικότερα τον διαχωρισμό της κοινωνίας σε συντεχνίες, τάξεις, κράτη, έθνη, φυλές, θρησκείες και κάθε άλλου είδους ποικίλες έξεις ή δοξασίες π.χ. ποδοσφαιρικές... Συχνά ακούμε και διαβάζουμε εκφράσεις όπως «ο ...λαός της ΑΕΚ» και τα ανάλογα χωρίς να ...μουντζώνουμε ή να φτύνουμε... Μάς έχουν μιθιδρατίσει αρκετά. Δεν θα πω και αποτελεσματικά... Διατηρώ κάποια αισιοδοξία ακόμα...
9. Στην εξελιγμένη από πάραπολλές απόψεις -πλην της κοινωνικής...- κοινωνία μας οι υπολογισμοί και οι μετρήσεις παντός πράγματος -και βέβαια του διαβόητου cost and benefit- έχουν αναπτυχθεί σε επίπεδα  μεγάλης ακρίβειας.
10. Έτσι οι άρχοντες (που πλέον είναι οι μάνατζερ του άϋλου χρήματος και όχι οι διάφοροι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί κλπ) κατάληξαν ότι τους συμφέρει πολύ περισσότερο να έχουν εξαθλιωμένους εργαζόμενους ΜΕ (γλίσχρο) ΜΙΣΘΟ -και μυριάδες ανέργους ως "εφεδρικό στρατό" και φόβητρο για τους εργαζόμενους- παρά δούλους ΧΩΡΙΣ καθόλου ΜΙΣΘΟ, αλλά τους οποίους θα έπρεπε να τα'ί'ζουν, να ντύνουν, να στεγάζουν και... να διασκεδάζουν πότε-πότε για να μην εξεγείρονται. 
Θα τους κόστιζε τουλάχιστον τα διπλά!!! Κάντε κι εσείς το λογαριασμό. Εύκολος είναι!!!

11. Αν ακόμα σάς παραξενεύει το σημερινό μας κατάντημα {και πού να δείτε ακόμα, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας...} έ!... τί να σάς πώ...
Ξαναδιαβάστε και κυρίως ξανασκεφτείτε τα παραπάνω...
Όσες φορές χρειαστεί... μέχρι να πάψει να σάς παραξενεύει...
Μέχρι να εξεγερθείτε.
Ενάντια σ' όσους μεθοδεύουν την εξαθλίωσή μας 
με ...σοβαρό «επιχείρημα» την ανταγωνιστικότητα.